បិសាច

Friday, December 23, 2011

Saturday, June 25, 2011

ស៊ីក្លូរកម្ពុជា

ពូ! មើលពីក្រោយទៅដូចសង្ហារណាស់ដែរ ប៉ុន្តែប្រហែលជាពួកគាត់មិនដឹងទេមានថតយករូបភាពពីក្រោយខ្នង។

ពូៗអ្នកធាក់ស៊ីក្លូនៅផ្សារកណ្តាលប្រហែលម៉ោងប៉ុន្មានជា២រៀល។

ស៊ីក្លូរពីរ ម៉ូតូពីរជិះក្បែរៗគ្នា តែមើលពីពូធាក់ស៊ីក្លូរនេះហាក់មិនសូវជាមើលទៅមុខប៉ុន្មានទេ ព្រោះពួកគាត់កំពុងសំលឹងរកអតិថិជនដែលចេញពីផ្សារ។

មិនបាច់ពាក់មួកសុវតិ្ថភាព មិនសូវត្រូវប៉ូលីលចាប់ គិតទៅម្យ៉ាងដែរ។

អ៊ុំស្រីជិះស៊ីក្លូរយ៉ាងលំហែកាយជាមួយអីវ៉ាន់ដែលទើបនឹងទិញពីផ្សារ អ៊ុំស្រីអង្គុយដាក់ជើងឡូយផស់គាត់ដែរ ប៉ុន្មានពូធាក់ស៊ីក្លូក៏ឡូយណាស់ដែរ ធាក់ស៊ីក្លូបណ្តើរ ជក់បារីបណ្តើរ។

ស៊ីក្លូរច្រើនណាស់ ចង់ជិះមួយណា? អាចហៅពួកគាត់បានគ្រប់ពេលវេលា ព្រោះពួកគាត់ត្រូវការអតិថិជនណាស់ ដោយសារគេមិនសូវជានិយមជិះស៊ីក្លូរប៉ុន្មានឡើយក្នុងសម័យថ្មីនេះ។

ភោជ្ជនីយដ្ឋានសំរាប់អ្នកធាក់ស៊ីក្លូរ និងអ្នករត់ម៉ូតូឌុប។ ចង់ញុំាជាមួយពួកគាត់ទេ? មួយពេលអស់តំលៃថោកគួរសមដែរ ចង់ចេញលុយឲ្យពួកគាត់សំរាប់អាហារថ្ងៃត្រង់ដែរ តែពួកគាត់បានបដិសេធ ពិតជាអ្នកធាក់ស៊ីក្លូនិងអ្នករត់ម៉ូតូល្អមែន។

លៀសហាលកម្ពុជា

ជិះម៉តូចូលផ្លូវរទេះភ្លើងតំបន់បឹងកក់ឃើញសុទ្ធតែរទេសលៀសហាលពាសពេញផ្លូវនិងចតជាជូរនៅតាមបណ្តោយផ្លូវរទេះភ្លើងទល់មុខផ្ទះឈើតូចដែលនឹងត្រូវគេរុសរើចេញនាពេលឆាប់ៗក្រោមគំរោងអភិវិឌ្ឍន៍ទីក្រុងថ្មី។

រទេសលៀសហាលមិនទាន់ដាក់លៀសហាល ត្រូវបានអ្នកលក់លៀសហាលដាក់បញ្ឈរជាជួរនៅជិតផ្ទះ មើលទៅរទេសបីទាំងនេះគឺជារទេសរបស់សមាជិកគ្រួសាររបស់ផ្ទះឈើតូចមួយនេះហើយ។

អ៊ុំស្រីលក់លៀសហាលជិតផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ទិញលៀសហាលមួយកំប៉ុង ថតយករូបគាត់មួយ។

អ៊ុំស្រីលក់លៀសហាលនៅផ្លូវរទេះភ្លើងតំបន់បឹងកក់ចាប់រៀបចំដំណើរលក់របស់គាត់។ ភ្លៀកពាក់ខោអាវបិតជិតព្រមទាំងមានមួកនិងក្រមាទៀតផង ថ្ងៃក្តៅណាស់ដើរអូសរទេសកណ្តោលក្តៅត្រង់ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញជាមួយកំដៅព្រះអាទិត្យ ផ្សេងនិងចំហេះដែលបញ្ចេញពីរថយន្តជាច្រើន។

Friday, June 10, 2011

រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគបួន

ភាគបួន

បន្ទាប់ពីពេលហ្វឹកហាត់ចប់កញ្ញាក៏បាននិយាយទៅកាន់ទៅពិសាលថា “សាលឲ្យកាដូមកខ្ញុំខុសគេ ហេតុអ្វីបានជាឲ្យអារម៉ូនីកា (Harmonica) មកខ្ញុំទាំងដឹងថាខ្ញុំមិនចេះលេងវាផង” ហើយពិសាលបានឆ្លើយតបថា “ ខ្ញុំចូលចិត្តឧបករណ៍តន្ត្រីមួយនេះ ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យកញ្ញចាប់ផ្តើមចូលចិត្តវាដែរ បើមិនចេះលេង រៀនលេងវាទៅព្រោះខ្ញុំឲ្យជាកាដូទៅហើយ”។

ដូចពាក្យគេថា មិនខ្ចីខ្វល់មែន កញ្ញាមិនបានរៀនលេង រឺទុកអារម៉ូនីកាដែលពិសាលបានឲ្យនោះស្រួលបួលឡើយតែថែមទាំងធ្វើឲ្យបាត់ទៀតផង ចំណែកពិសាលវិញមិនបានដឹងរឿងបាត់នោះឡើយទល់តែដល់ថ្ងៃមួយដែលរូបគេសួរកញ្ញាពីការរៀនលេងអារមួនីការបស់កញ្ញទើបគេបានដឹង។

បន្ទាប់ពីបានដឹងរឿងដែលកញ្ញាធ្វើបាត់អារម៉ូនីកាដែលខ្លួនបានឲ្យរួចមក ពិសាលហាក់មានសេចក្តើអន់ចិត្តជាខ្លាំងពិសេសចំពោះមនុស្សម្នាក់កំពុងស្រលាញ់ទៀតនោះដោយគេបានគិតថាប្រហែលជាកញ្ញាគ្មានការចាប់អារម្មណ៍លើរូបគេពិសេសកាដូរបស់គេឡើយ ប៉ុន្តែជាមួយសេចក្តីស្រលាញ់យ៉ាងជ្រូតជ្រាបពេញក្នុងបេះដូងបានធ្វើឲ្យការអន់ចិត្តគ្រាន់តែស្ថិតក្នុងចិត្តគេសំរាប់រយៈពេលយ៉ាងខ្លីមួយប៉ុណ្ណោះ។

ពេលវេលាពិតជាដើរទៅមុខលឿនណាស់សំរាប់ស្នេហាដែលមិនទាន់សារភាពរបស់ពិលាលនេះ ព្រោះនៅសល់តែពីរខែទៀតប៉ុណ្ណោះរូបគេនឹងត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សាក៏ដូចតួនាទីជាសិស្សម្នាក់របស់ក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យដែរ។

អង្គុយមើលបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេបរទេសបណ្តើរគិតបណ្តើរ ហើយរូបគេបានសម្រេចចិត្តក្នុងការសារភាពស្នេហ៍ចំពោះកញ្ញតាមសកម្មភាពសារភាពរបស់តួអង្គប្រុសក្នុងសាច់រឿងបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេដែលខ្លួនបានមើលនោះដោយសារតែនឹងរកវិធីសារភាពមិនបាន ពិសេសដោយសារគេមិនដែលមានបទពិសោទធន៍ស្នេហាផងទៀតនោះ។

ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍បានមកដល់ ពិសាលបានជ្រើសរើសថ្ងៃចុងសប្តាហ៍នេះសំរាប់ការសារភាពស្នេហ៍របស់ចំពោះកញ្ញ។ ខណៈពេលដែលសិស្សទាំងអស់កំពុងធ្វើការហ្វឹកហាត់ដូចសព្វថ្ងៃ ពិសាលបានលួចទុកសៀវភៅរបស់កញ្ញាដើម្បីមានឱកាសល្អសំរាប់ការសារភាពស្នេហ៍ ដូចអ្វីដែលគេព្រៀងទុកនិងព្យាយាមធ្វើតាមគំរូបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេ។

ពេលម៉ោងសំរាកបានមកដល់សិស្សគ្រប់គ្នាបាននាំរៀបចំប្រដាប់ប្រដារទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន ដោយឡែកពិសាលខណៈពេលដែលគ្រប់គ្នាបានចេញទៅភ្លាមគេបានរៀបចំទុកសៀវភៅកញ្ញា និងទាំងផ្កាកុលាបមួយទងដាក់នៅលើទុកមួយក្នុងបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ដោយគេមានគំរោងសារភាពស្នេហ៍នៅពេលដែលកញ្ញត្រឡប់មកយកសៀវភៅរបស់នាងវិញ បន្ទាប់ពីរៀបចំរួចពិសាលបានរត់ទៅតាមរកញ្ញាដោយប្រាប់នាងថា “ កញ្ញា ខ្ញុំឃើញសៀវភៅមួយក្បាលនៅក្នុងបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ ហើយខ្ញុំដើរសួរគេច្រើនគ្នាហើយ តែពួកគេថាគេមិនបានភ្លេចឡើយ កញ្ញឯងមានភ្លេចសៀវភៅអត់?” បន្ទាប់ពិសាលបានសួរហើយ កញ្ញាក៏ចាប់អារម្មណ៍មើលសៀវភៅនាង ហើយនាងនិយាយថា “ ហា ខ្ញុំបាត់សៀវភៅមួយមែន” គ្រាន់តែនិយាយចប់នាងក៏រត់ទៅបន្ទប់ហ្វឹតហាត់ ដោយឡែកពិលាសវិញក៏បានត្រឡប់នៅបន្ទប់ហ្វឹកហាត់វិញតាមក្រោយកញ្ញដែរដើម្បីមានឱកាសល្អនឹងបន្តផែនការសារភាពស្នេហ៍របស់ខ្លួន។

បន្ទាប់ពីដើរចូលបន្ទប់បន្តិច កញ្ញាក៏បានឃើញសៀវភៅនាង ប៉ុន្តែនាងហាក់ដូចជាមានចម្ងល់បន្តិចនៅពេលឃើញផ្កាកុលាបលើជាមួយសៀវភៅនោះដែរ ខណៈពេលនោះពិសាលបានត្រៀមខ្លួនដើរចូលទៅដើម្បីសារភាពស្មេហ៍ ស្រាប់តែពេលនោះបែរជា សីហា មិត្តរបស់ពិសាលដែលកញ្ញាធ្លាប់បានយល់ថាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើខួបកំណើតឲ្យនាងលើកមុនបានដើរចូលក្នុងបន្ទប់តាមទ្វារមួយផ្សេងនៃបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ដែរក្នុងគោលបំណងមកបិទភ្លើងបន្ទប់ព្រោះគេឃើញបន្ទប់បើកភ្លើងនៅពេលម៉ោងហ្វឹកហាត់បានបញ្ចប់ទៅហើយនោះ។

កញ្ញាកាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលរូបនាងឃើញសីហាដើរចូលបែបនេះ រឺឯសីហានៅពេលចូលមកក្នុងបន្ទប់ហើយឃើញកញ្ញាកំពុងតែឈរក្នុងបន្ទប់បែបនោះ គេគ្រាន់តែញញឹមហើយក៏ដើរចេញទៅវិញ ដោយឡែកកញ្ញាវិញបានគិតថារឿងផ្កាកុលាបនេះអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនិងសីហាហើយព្រោះកាលពីលើកមុននាងក៏បានគិតថាសីហាជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើខួបកំណើតឲ្យនាងផងដែរ ប៉ុន្តែនាងមិនងបានដឹងថាវាគ្រាន់តែឆាកល្ខោននិងការយល់ច្រឡំនោះឡើយ។

ពិសាលបានឃើញបែបនេះរូបគេហាក់ដូចជារៀរៀចក្នុងការដើរចូលទៅ ប្រាប់ឈរគិតបន្តិចក៏សម្រេចចិត្តដើរចូលគ្រាន់តែរកដើរចូលស្រាប់តែកញ្ញបានដើរចេញទៅតាមទ្វារម្ខាងមួយទៀតបាត់ ពិសាលបានគ្រាន់តែអង្គុយអស់សង្ឃឹមដោយសារគំរោងសារភាពស្នេហ៍គេត្រូវបរាជ័យហើយកញ្ញាកាន់តែមានការយល់ច្រឡំច្រើនឡើងជាមួយស្នេហារបស់សីហាទៀត។

Friday, April 8, 2011

រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគបី

ភាគបី

ថ្ងៃបន្ទាប់ការហ្វឹកហាត់ជាដៃគូរលើកដំបូងបានចាប់ផ្តើម បើទោះជាកញ្ញាមិនសូវជាចូលចិត្តពិសាលនៅពេលដែលពួកគេមិនទាន់ស្គាល់គ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏អ្វីៗហាក់មានការរីកចំរើនបន្តបន្ទាប់នៅពេលដែលអ្នកទាំងពីរបានផ្តើមស្គាល់គ្នាបន្តិចម្តងហេតុតែមានចំណង់ចំណូលចិត្ត និងមាននិស្ស័យខាងផ្នែកច្រៀងដូចគ្នា និងជាមួយការចំណាយពេលហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្នាស្ទើរតែរៀងរាល់ថ្ងៃអស់រយៈពេលជាងបួនខែរួចមក។

សេចក្តីស្នេហាមួយបានចាប់ផ្តើមដោយមិនដឹងមួលហេតុច្បាស់លាស់ចំពោះពិសាលទៅលើកញ្ញាដោយសារតែសម្រស់ ភាពស្និទ្ធសាល ចំណង់ចំណូលចិត្ត។ ថ្ងៃទី ២៧ ខែតុលា គឺជាថ្ងៃខួបកំណើតរបស់កញ្ញា ហើយមិត្តភ័ក្តិ និងលោកគ្រូអ្នកក្នុងក្រុមចំរៀងទាំងអស់គ្នាបានធ្វើការជប់លាងខួបកំណើតឲ្យនាងនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ដោយមិនបានប្រាប់នាងឲ្យដឹងខ្លួនឡើយក្រោមការផ្តល់គំនិតយោបល់ពីពិលាល។

វាពិតជាសេចក្តីភ្ញាក់ផ្អើលមួយសំរាប់កញ្ញានៅពេលដែលនាងដើរមកកន្លែងហ្វឹកហាត់ដោយគ្មានឃើញនរណាម្នាក់ ប៉ុន្តែស្នាមញញឹម និងសេចក្តីមិននឹកស្មានចំពោះកញ្ញាបានកើតឡើងនៅពេលដែលនាងឃើញលោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងមិត្តភ័ក្តិកាន់នុំខួបកំណើត និងកាដូរៀងៗខ្លួន ហើយព្រមច្រៀងយ៉ាងគងរំពង។

ពីធីជប់លាងបានបញ្ចប់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ ដោយឡែកកញ្ញាឯនោះវិញហាក់មានចម្ងល់ ហើយនាងក៏បានដើរសួរមិត្តភ័ក្តិស្ទើរតែគ្រប់គ្នាថា នរណាផ្តើមគំនិតបង្កើតរឿងនេះ? ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែនិយាយថា “យើងទាំងអស់គ្នា” ព្រោះពិសាលបានប្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នាថា មិនត្រូវឲ្យកញ្ញដឹងពីរឿងថាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតឡើយ។

កញ្ញាដើរកាន់កាដូទាំងមិនអស់ចិត្តពីរឿងខួបកំណើតនេះក្នុងគោលដៅត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ក៏បានជួបនិងពិសាលដែលកំពុងអង្គុយម្នាក់ឯងផ្លុំអារម៉ូនីកា (Harmonica) ក្នុងសួនច្បារខាងក្រៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ម្នាក់ឯង ហើយពេលពិសាលបានឃើញកញ្ញាដើរមកក៏ឈប់ផ្លុំអារម៉ូនីកា ដោយពិសាលបាននិយាយថា “សប្បាយទេ? មើលទៅបានកាដូច្រើនគួរសម តែក្នុងនោះមានកាដូរបស់ខ្ញុំមួយដែរណា មិនដឹងថាចូលចិត្តរឺអត់ទេ” កញ្ញ៖ “មិនសូវជាសប្បាយទេ ប្រាប់ខ្ញុំបានអត់ថានរណាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតរឿងនេះ បើដឹងមិនប្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំឈប់និយាយជាមួយហើយណា” លឺបែបនេះពិសាលហាក់ដូចជារាងមិនស្រូលចិត្តបន្តិច ក៏សម្រេចចិត្តប្រាប់កញ្ញថា វាជាគំនិតរបស់សីហាដែលជាមិត្តិភ័ក្តិរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងជាមួយគ្នា ហើយបន្ទាប់ពីនិយាយគ្នាលេងបានបន្តិចរួចមក ពួកគេទាំងពីរបានទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន ចំពោះពិសាលវិញពេលទៅដល់រូបគេបានប្រញាប់ប្រញាល់ទូរស័ព្ទទៅសីហាដើម្បីប្រាប់រឿងដែលរូបគេបានប្រាប់កញ្ញាថា សីហាជាអ្នកផ្តើមគំនិតរឿងខួបកំណើតកញ្ញា និងហើយឲ្យសីហាជួយលេងឆាកល្ខោនរឿងការផ្តើមគំនិតនោះផង ហើយសីហាក៏យល់ព្រមតាមសំនើរ។

ថ្ងៃស្អែកឡើងបន្ទាប់បានដឹងថាសីហាជាផ្តើមគំនិតរួចហើយ កញ្ញាបានដើរទៅកាន់សីហាដែលក្នុងហ្វឹកហាត់ក្បែរពិសាលថា “សីហាឯងជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើរឿងម្សិលមិញ?” ហេតុអ្វីគិតធ្វើវា? សីហា៖ មើលមុខពិសាលហើយនិយាយថា “ ខ្ញុំចង់ឲ្យកញ្ញរីករាយ គ្មានអ្វីទៀតឡើយ” កញ៖ ញញឹម “អរគុណ សំរាប់រឿងពីម្សិលមិញ ខ្ញុំពិតជារីករាយណាស់” រួចក៏ដើរទៅហ្វឹកហាត់ជាមួយពិសាលទៅ។

Tuesday, March 29, 2011

រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគពីរ

ភាគពីរ

កញ្ញាជាក្មេងស្រីដែលមានរូបសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិ ដោយនាងមិនចូលចិត្តការតុបតែងខ្លួនអ្វីច្រើនឡើយគឺនាងចូលចិត្តការស្លៀកពាក់ខោអាវបែបសាមញ្ញ ហើយមិនត្រឹមតែមានសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិប៉ុណ្តោះទេ កញ្ញាក៏នៅជាសិស្សពូកែរម្នាក់ប្រចាំថ្នាក់របស់នាងផងដែរ ហើយជាពិសេសនាងមានសម្ថតភាពចៀងមិនគួរឲ្យជឿប្រហាក់ប្រហែលនិងពិសាលដែរ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូជ្រើសរូបនាងឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ។

កញ្ញាជាសិស្សរៀនថ្នាក់ទី១១នៅពេលដែលគេបានចូលរួមក្នុងក្រុមពេលនោះ ពោលគឺរូបនាងរៀនថ្នាក់ក្រោមពិសាលមួយថ្នាក់។ តាមការហ្វឹកហាត់ក្នុងក្រុមច្រៀង លោកគ្រូអ្នកគ្រូតែងតែឲ្យសិស្សច្បងធ្វើជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ច្រៀងជាមួយសិស្សសមាជិកថ្មី ដើម្បីឲ្យសមាជិកច្បងជួយជំរុញសម្ថតភាព និងផ្តល់បទពិសោធន៍របស់ខ្លួនដល់សមាជិកថ្មី ហើយដោយសារតែកញ្ញមានសម្ថតភាពប្រហាក់ប្រហែលទៅនិងពិសាលដែលជាសិស្សច្បងនោះ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូឲ្យអ្នកទាំងពីរជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែពិលាលមិនបានដឹងការពីការជ្រើសរើសនេះឡើយព្រោះតែមិនបានមកកន្លែងហ្វឹកហាត់នៅថ្ងៃដែលកញ្ញាចូលជាសមាជិកនោះ។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពិសាលបានទៅកន្លែងជួបជុំហ្វឹកហាត់ច្រៀងដូចសព្វមួយដង ដោយសារតែចម្ងល់ និងការម្លែកមុខចំពោះសមាជិកថ្មី (កញ្ញា) ពិសាលបានមើលលើមើលក្រោមចំពោះកញ្ញា ហើយព្រមទាំងដើរសួរមិត្តភ័ក្តិនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ ដោយសួរថា នាងជានរណា? ជាសមាជិកថ្មីមែនទេ? មិត្តិភ័ក្តិប្រាប់ពិសាលថា “នាងជាសមាជិកថ្មីរបស់ក្រុមរបស់ពួកយើង ហើយក៏នឹងជាដៃគូរច្រៀងសិស្សប្អូនរបស់ឯងផងដែរ” បន្ទាប់ពីការសួរបញ្ជាក់ពីមិត្តិភ័ក្តិរួចហើយ ពិសាលក៏បានដើរទៅវិញទៅមកនៅជិតកន្លែងដែលកញ្ញកំពុងហ្វឹកហាត់ ដោយសំលឹងមើលនិងផ្ទៀងស្តាប់សំលេងរបស់កញ្ញព្រោះបានលឺថានាងជាងដៃគូរច្រៀងរបស់ខ្លួន។

សំលេងដ៏ផ្អែមល្ហែម ស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាត និងទឹកមុខផូរផង់របស់កញ្ញាបានធ្វើពិសាលឈរមើលទាំងភ្លឹកស្មារតី ចំណែកកញ្ញាវិញបន្ទាប់ពីរូបនាងបានឃើញពិសាលឈរមើលភ្លឹកបែបនោះ នាងក៏បានឈប់ការច្រៀងរបស់ខ្លួនហើយដើរចេញពីកន្លែងហ្វឹកហាត់ព្រោះរូបនាងមិនចូលចិត្តប្រុសៗមើលរូបនាងបែបនេះ បើទោះជាពិសាលមិនដឹងថាគេបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ។ សំលេងច្រៀងបានស្ងប់ស្ងាត់ ពិសាលបានដឹងខ្លួនជាធម្មតាវិញហើយរូបគេក៏បានដើរតំរង់ទៅកាន់កន្លែងហ្វឹកហាត់ខណៈពេលដែលកញ្ញាកំពុងដែរចេញទៅថ្នាក់រៀនរបស់ខ្លួន។

កញ្ញអង្គុយក្នុងថ្នាក់បណ្តើរនិយាយជាមួយមិត្តភ័ក្តិស្រី (ឈ្មោះ នីតា) ថា “ម្នាក់ប្រុសហ្នឹងដូចឆ្កួតចឹង កំពុងច្រៀងសុកៗមកសំលឹងមើលមិនដាក់ភ្នែកសោះ ស្អប់នោះស្អប់ប្រុសបែបនេះណាស់” រឺឯនីតាវិញគ្រាន់តែនិយាយថា “ពួកម៉ាក់ឯងស្អប់ប្រុសៗសឹងទាំងអស់ហើយ ប្រយ័ត្នគ្មានសង្សារវើយ” ដោយឡែកពិលាលវិញក៏មិនខុសពីកញ្ញប៉ុន្មានដែរ បន្ទាប់ពីរូបគេធ្វើការហ្វឹងហាត់រូចហើយ គេបានអង្គុយសំរាក ហើយនិយាយទៅកាន់មិត្តភ័ក្តិថា កូនហ្នឹងច្រៀងគួរសម ហើយមើលទៅស្អាតម្យ៉ាងដែរ និយាយរួចគេក៏ដើរសំដៅកន្លែងលេងបាល់ទាត់ដូចសព្វមួយដង។

បន្ត

Wednesday, March 23, 2011

រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគមួយ

ស្នេហាគឺជារឿងធម្មតាដែលមនុស្សរាល់គ្នាតែងជួបប្រទះជាពិសេស គឺចំពោះយុវវ័យនៅពេលអាយុរបស់ពួកគេបានមកដល់ រឿងស្នេហានឹងក្លាយជារស់ជាតិមួយដ៏ផ្អែមល្ហែមនិងជូរចត់សំរាប់ពួកគេផងដែរ ហើយនេះគឺជារឿងស្នេហាស្រមើស្រមៃខ្លីដែលខ្ញុំសរសេរជាលើកទីមួយគឺវាមានចំណងជើងថា “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ហើយខ្ញុំក៏នឹងសរសេរចំរៀងមួយបទដែលទាក់ទងនិងសាច់រឿងស្រមើស្រមៃខ្លីរបស់ខ្ញុំផងដែរ។

“ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍”

ភាគមួយ

ស្ថិតក្នុងវិទ្យាល័យឯកជនមួយប្រកបដោយការអប់រំ និងការកំសាន្តផ្សេងដែលរួមមានការលេងកីឡា ការទស្សនាភាពយន្ត ការលេងឧបករណ៍តន្ត្រីនិងការច្រៀងចំរៀងជាដើម។ ពិសាល គឺជាសិស្សមួយរូបដែលមានការសិក្សាល្អមធ្យមដូចសិស្សដទៃដែរ បើទោះជារូបគេមានចំណង់ចំណូលចិត្តខ្លាំង និងចំណាយពេលវេលាច្រើនជាមួយការលេងកីឡា និងឧបករណ៍តន្ត្រីក៏ដោយ។

ពិសាសមានសម្ថតភាពពិសេសខាងផ្នែកច្រៀងចំរៀងយ៉ាងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ រូបគេតែងតែច្រៀងលេងកំសាន្តមួយមិត្តភ័ត្តនាពេលទំនេរពីការសិក្សា ដោយសារសម្ថតភាពច្រៀនរបស់ពិសាលមានលក្ខណៈល្អប្រសើរស្របនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់រូបគេផងនោះ លោកគ្រូអ្នកគ្រូក៏បានជ្រើសរើសរូបគេឲ្យចូលរួមជាសមាជិកក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយដូចអ្វីដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្ត និងសម្ថតភាពលិល្បៈរបស់ខ្លួន ពិសាលបានធ្វើឲ្យសមាជិកក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យមានការសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។

ស្ថិតក្នុងយុវវ័យ ពិសាលគឺជាក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលមិនចូលចិត្តស្លៀកពាក់ខោអាវស្អាត់បាតទេពោលគឺរូបគេតែងតែស្លៀកខោអាវបែបមើលមិនចូលភ្នែកបើទោះអ្នកជុំវិញតែងតែថាឲ្យរួបគេយ៉ាងណាក៏ដោយ ហើយបើនិយាយរឿងស្នេហាវិញនោះគឺពិសាលមិនដែលធ្លាប់ស្រលាញ់និងស្គាល់អ្វីជាសេចក្តីស្នេហានោះឡើយទេ បើទោះជាសិស្សស្រីក្នុងក្រុមមានរូបសម្រស់ស្រស់ស្អាតបែបណាក៏ដោយ។

អស់រយៈពេលមួយឆ្នាំដែលពិសាលបានចូលរួមជាមួយក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ រូបគេមិនដែលអាកខានសំរាប់ការហ្វឹកហាត់ជាមួយការច្រៀងឡើយ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយគេមិនបានមកហ្វឹកហាត់ដូចសព្វមួយដងឡើយដោយសារតែរង្វល់ជាមួយការប្រកួតបាល់ទាត់ប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយថ្ងៃអវត្តរបស់គេនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ គឺជាថ្ងៃដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូបានជ្រើសរើសសមាជិកសិស្សថ្មីម្នាក់ទៀតឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ដោយសិស្សថ្មីម្នាក់នោះមានឈ្មោះថាកញ្ញ។

បន្ត

Saturday, February 19, 2011

ចំរៀងខ្មែរកាត់បរទេស

កត្តាអ្វីដែលបណ្តាលឲ្យបទចំរៀងខ្មែរកាត់ថៃ ចិន អង់គ្លេស កូរ៉េ វៀតណាម...! សង្គម? សមត្ថភាព? ទីផ្សារ? កូនខ្មែរ?

ខ្ញុំពិតជាកោតសរសើរស្នាដៃអ្នកនិពន្ធបទចំរៀន ទំនុកច្រៀង និងភ្លេងរបស់ខ្មែរយើងនាសម័យថ្មីនេះ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបជាមួយស្នាដៃអ្នកនិពន្ធសម័យដើមដែលបានបង្កើតស្នាដៃខ្មែរពិតប្រាកដ ហើយថែមទាំងបានធ្វីឲ្យសាសន៍ដទៃសរសើរទៀតនោះ គឺស្នាដៃសម័យចាស់ពិតជាមានតំលៃជាងស្នាដៃខ្មែរកាត់សាសន៍ដទែមែន។

ខ្មែរអាចត្រូវសាសន៍ដទៃថាជាចោរ បើកូនខ្មែរមិនឲ្យតំលៃស្នាដៃខ្មែរពិតប្រាកដ សុទ្ធ មិនចម្លងពីគេ។ អ្នកនិពន្ធមានស្នាដៃ អ្នកចំរៀងមានសមត្ថភាព ហេតុអ្វីមិនបញ្ឈប់ការចំម្លងគេ? រកលុយមិនបាន? គ្មាននរណាស្តាប់?

បើរឿងសម្មភាព ខ្ញុំមិនជឿថាអ្នកដែលមានជំនាញទាក់ទងសិល្បៈរបស់ខ្មែរយើងគ្មានសមត្ថភាពទេ តែមានវាកត្តាមួយចំនួនស្ថិតក្រោយរឿងនេះ!

ចូលចិត្តសិល្បៈបរទេសដែរ ចូលចិត្តលិល្បៈខ្មែរកាត់បរទេសដែរ តែបើខ្មែរបង្កើតអ្វីរបស់ខ្លួនសុទ្ធសាតនោះរិតតែចូលចិត្ត និងគាំទ្រ បើទាំងជាស្នាដៃនោះមិនសូវល្អយ៉ាងណាក្តី តែយូរទៅគង់តែល្អមិនខាន។

សុំទោស និងអរគុណ ជំរាបលា។