Friday, December 23, 2011
Saturday, June 25, 2011
ស៊ីក្លូរកម្ពុជា
ពូ! មើលពីក្រោយទៅដូចសង្ហារណាស់ដែរ ប៉ុន្តែប្រហែលជាពួកគាត់មិនដឹងទេមានថតយករូបភាពពីក្រោយខ្នង។
ពូៗអ្នកធាក់ស៊ីក្លូនៅផ្សារកណ្តាលប្រហែលម៉ោងប៉ុន្មានជា២រៀល។
ស៊ីក្លូរពីរ ម៉ូតូពីរជិះក្បែរៗគ្នា តែមើលពីពូធាក់ស៊ីក្លូរនេះហាក់មិនសូវជាមើលទៅមុខប៉ុន្មានទេ ព្រោះពួកគាត់កំពុងសំលឹងរកអតិថិជនដែលចេញពីផ្សារ។
មិនបាច់ពាក់មួកសុវតិ្ថភាព មិនសូវត្រូវប៉ូលីលចាប់ គិតទៅម្យ៉ាងដែរ។
អ៊ុំស្រីជិះស៊ីក្លូរយ៉ាងលំហែកាយជាមួយអីវ៉ាន់ដែលទើបនឹងទិញពីផ្សារ អ៊ុំស្រីអង្គុយដាក់ជើងឡូយផស់គាត់ដែរ ប៉ុន្មានពូធាក់ស៊ីក្លូក៏ឡូយណាស់ដែរ ធាក់ស៊ីក្លូបណ្តើរ ជក់បារីបណ្តើរ។
ស៊ីក្លូរច្រើនណាស់ ចង់ជិះមួយណា? អាចហៅពួកគាត់បានគ្រប់ពេលវេលា ព្រោះពួកគាត់ត្រូវការអតិថិជនណាស់ ដោយសារគេមិនសូវជានិយមជិះស៊ីក្លូរប៉ុន្មានឡើយក្នុងសម័យថ្មីនេះ។
ភោជ្ជនីយដ្ឋានសំរាប់អ្នកធាក់ស៊ីក្លូរ និងអ្នករត់ម៉ូតូឌុប។ ចង់ញុំាជាមួយពួកគាត់ទេ? មួយពេលអស់តំលៃថោកគួរសមដែរ ចង់ចេញលុយឲ្យពួកគាត់សំរាប់អាហារថ្ងៃត្រង់ដែរ តែពួកគាត់បានបដិសេធ ពិតជាអ្នកធាក់ស៊ីក្លូនិងអ្នករត់ម៉ូតូល្អមែន។
លៀសហាលកម្ពុជា
ជិះម៉តូចូលផ្លូវរទេះភ្លើងតំបន់បឹងកក់ឃើញសុទ្ធតែរទេសលៀសហាលពាសពេញផ្លូវនិងចតជាជូរនៅតាមបណ្តោយផ្លូវរទេះភ្លើងទល់មុខផ្ទះឈើតូចដែលនឹងត្រូវគេរុសរើចេញនាពេលឆាប់ៗក្រោមគំរោងអភិវិឌ្ឍន៍ទីក្រុងថ្មី។
រទេសលៀសហាលមិនទាន់ដាក់លៀសហាល ត្រូវបានអ្នកលក់លៀសហាលដាក់បញ្ឈរជាជួរនៅជិតផ្ទះ មើលទៅរទេសបីទាំងនេះគឺជារទេសរបស់សមាជិកគ្រួសាររបស់ផ្ទះឈើតូចមួយនេះហើយ។
 |
| អ៊ុំស្រីលក់លៀសហាលជិតផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ទិញលៀសហាលមួយកំប៉ុង ថតយករូបគាត់មួយ។ |
អ៊ុំស្រីលក់លៀសហាលនៅផ្លូវរទេះភ្លើងតំបន់បឹងកក់ចាប់រៀបចំដំណើរលក់របស់គាត់។ ភ្លៀកពាក់ខោអាវបិតជិតព្រមទាំងមានមួកនិងក្រមាទៀតផង ថ្ងៃក្តៅណាស់ដើរអូសរទេសកណ្តោលក្តៅត្រង់ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញជាមួយកំដៅព្រះអាទិត្យ ផ្សេងនិងចំហេះដែលបញ្ចេញពីរថយន្តជាច្រើន។
Friday, June 10, 2011
រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគបួន
ភាគបួន
បន្ទាប់ពីពេលហ្វឹកហាត់ចប់កញ្ញាក៏បាននិយាយទៅកាន់ទៅពិសាលថា “សាលឲ្យកាដូមកខ្ញុំខុសគេ ហេតុអ្វីបានជាឲ្យអារម៉ូនីកា (Harmonica) មកខ្ញុំទាំងដឹងថាខ្ញុំមិនចេះលេងវាផង” ហើយពិសាលបានឆ្លើយតបថា “ ខ្ញុំចូលចិត្តឧបករណ៍តន្ត្រីមួយនេះ ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យកញ្ញចាប់ផ្តើមចូលចិត្តវាដែរ បើមិនចេះលេង រៀនលេងវាទៅព្រោះខ្ញុំឲ្យជាកាដូទៅហើយ”។
ដូចពាក្យគេថា មិនខ្ចីខ្វល់មែន កញ្ញាមិនបានរៀនលេង រឺទុកអារម៉ូនីកាដែលពិសាលបានឲ្យនោះស្រួលបួលឡើយតែថែមទាំងធ្វើឲ្យបាត់ទៀតផង ចំណែកពិសាលវិញមិនបានដឹងរឿងបាត់នោះឡើយទល់តែដល់ថ្ងៃមួយដែលរូបគេសួរកញ្ញាពីការរៀនលេងអារមួនីការបស់កញ្ញទើបគេបានដឹង។
បន្ទាប់ពីបានដឹងរឿងដែលកញ្ញាធ្វើបាត់អារម៉ូនីកាដែលខ្លួនបានឲ្យរួចមក ពិសាលហាក់មានសេចក្តើអន់ចិត្តជាខ្លាំងពិសេសចំពោះមនុស្សម្នាក់កំពុងស្រលាញ់ទៀតនោះដោយគេបានគិតថាប្រហែលជាកញ្ញាគ្មានការចាប់អារម្មណ៍លើរូបគេពិសេសកាដូរបស់គេឡើយ ប៉ុន្តែជាមួយសេចក្តីស្រលាញ់យ៉ាងជ្រូតជ្រាបពេញក្នុងបេះដូងបានធ្វើឲ្យការអន់ចិត្តគ្រាន់តែស្ថិតក្នុងចិត្តគេសំរាប់រយៈពេលយ៉ាងខ្លីមួយប៉ុណ្ណោះ។
ពេលវេលាពិតជាដើរទៅមុខលឿនណាស់សំរាប់ស្នេហាដែលមិនទាន់សារភាពរបស់ពិលាលនេះ ព្រោះនៅសល់តែពីរខែទៀតប៉ុណ្ណោះរូបគេនឹងត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សាក៏ដូចតួនាទីជាសិស្សម្នាក់របស់ក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យដែរ។
អង្គុយមើលបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេបរទេសបណ្តើរគិតបណ្តើរ ហើយរូបគេបានសម្រេចចិត្តក្នុងការសារភាពស្នេហ៍ចំពោះកញ្ញតាមសកម្មភាពសារភាពរបស់តួអង្គប្រុសក្នុងសាច់រឿងបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេដែលខ្លួនបានមើលនោះដោយសារតែនឹងរកវិធីសារភាពមិនបាន ពិសេសដោយសារគេមិនដែលមានបទពិសោទធន៍ស្នេហាផងទៀតនោះ។
ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍បានមកដល់ ពិសាលបានជ្រើសរើសថ្ងៃចុងសប្តាហ៍នេះសំរាប់ការសារភាពស្នេហ៍របស់ចំពោះកញ្ញ។ ខណៈពេលដែលសិស្សទាំងអស់កំពុងធ្វើការហ្វឹកហាត់ដូចសព្វថ្ងៃ ពិសាលបានលួចទុកសៀវភៅរបស់កញ្ញាដើម្បីមានឱកាសល្អសំរាប់ការសារភាពស្នេហ៍ ដូចអ្វីដែលគេព្រៀងទុកនិងព្យាយាមធ្វើតាមគំរូបទចំរៀងវីដេអូការ៉ាអូខេ។
ពេលម៉ោងសំរាកបានមកដល់សិស្សគ្រប់គ្នាបាននាំរៀបចំប្រដាប់ប្រដារទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន ដោយឡែកពិសាលខណៈពេលដែលគ្រប់គ្នាបានចេញទៅភ្លាមគេបានរៀបចំទុកសៀវភៅកញ្ញា និងទាំងផ្កាកុលាបមួយទងដាក់នៅលើទុកមួយក្នុងបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ដោយគេមានគំរោងសារភាពស្នេហ៍នៅពេលដែលកញ្ញត្រឡប់មកយកសៀវភៅរបស់នាងវិញ បន្ទាប់ពីរៀបចំរួចពិសាលបានរត់ទៅតាមរកញ្ញាដោយប្រាប់នាងថា “ កញ្ញា ខ្ញុំឃើញសៀវភៅមួយក្បាលនៅក្នុងបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ ហើយខ្ញុំដើរសួរគេច្រើនគ្នាហើយ តែពួកគេថាគេមិនបានភ្លេចឡើយ កញ្ញឯងមានភ្លេចសៀវភៅអត់?” បន្ទាប់ពិសាលបានសួរហើយ កញ្ញាក៏ចាប់អារម្មណ៍មើលសៀវភៅនាង ហើយនាងនិយាយថា “ ហា ខ្ញុំបាត់សៀវភៅមួយមែន” គ្រាន់តែនិយាយចប់នាងក៏រត់ទៅបន្ទប់ហ្វឹតហាត់ ដោយឡែកពិលាសវិញក៏បានត្រឡប់នៅបន្ទប់ហ្វឹកហាត់វិញតាមក្រោយកញ្ញដែរដើម្បីមានឱកាសល្អនឹងបន្តផែនការសារភាពស្នេហ៍របស់ខ្លួន។
បន្ទាប់ពីដើរចូលបន្ទប់បន្តិច កញ្ញាក៏បានឃើញសៀវភៅនាង ប៉ុន្តែនាងហាក់ដូចជាមានចម្ងល់បន្តិចនៅពេលឃើញផ្កាកុលាបលើជាមួយសៀវភៅនោះដែរ ខណៈពេលនោះពិសាលបានត្រៀមខ្លួនដើរចូលទៅដើម្បីសារភាពស្មេហ៍ ស្រាប់តែពេលនោះបែរជា សីហា មិត្តរបស់ពិសាលដែលកញ្ញាធ្លាប់បានយល់ថាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើខួបកំណើតឲ្យនាងលើកមុនបានដើរចូលក្នុងបន្ទប់តាមទ្វារមួយផ្សេងនៃបន្ទប់ហ្វឹកហាត់ដែរក្នុងគោលបំណងមកបិទភ្លើងបន្ទប់ព្រោះគេឃើញបន្ទប់បើកភ្លើងនៅពេលម៉ោងហ្វឹកហាត់បានបញ្ចប់ទៅហើយនោះ។
កញ្ញាកាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលរូបនាងឃើញសីហាដើរចូលបែបនេះ រឺឯសីហានៅពេលចូលមកក្នុងបន្ទប់ហើយឃើញកញ្ញាកំពុងតែឈរក្នុងបន្ទប់បែបនោះ គេគ្រាន់តែញញឹមហើយក៏ដើរចេញទៅវិញ ដោយឡែកកញ្ញាវិញបានគិតថារឿងផ្កាកុលាបនេះអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនិងសីហាហើយព្រោះកាលពីលើកមុននាងក៏បានគិតថាសីហាជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើខួបកំណើតឲ្យនាងផងដែរ ប៉ុន្តែនាងមិនងបានដឹងថាវាគ្រាន់តែឆាកល្ខោននិងការយល់ច្រឡំនោះឡើយ។
ពិសាលបានឃើញបែបនេះរូបគេហាក់ដូចជារៀរៀចក្នុងការដើរចូលទៅ ប្រាប់ឈរគិតបន្តិចក៏សម្រេចចិត្តដើរចូលគ្រាន់តែរកដើរចូលស្រាប់តែកញ្ញបានដើរចេញទៅតាមទ្វារម្ខាងមួយទៀតបាត់ ពិសាលបានគ្រាន់តែអង្គុយអស់សង្ឃឹមដោយសារគំរោងសារភាពស្នេហ៍គេត្រូវបរាជ័យហើយកញ្ញាកាន់តែមានការយល់ច្រឡំច្រើនឡើងជាមួយស្នេហារបស់សីហាទៀត។
Friday, April 8, 2011
រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគបី
ភាគបី
ថ្ងៃបន្ទាប់ការហ្វឹកហាត់ជាដៃគូរលើកដំបូងបានចាប់ផ្តើម បើទោះជាកញ្ញាមិនសូវជាចូលចិត្តពិសាលនៅពេលដែលពួកគេមិនទាន់ស្គាល់គ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏អ្វីៗហាក់មានការរីកចំរើនបន្តបន្ទាប់នៅពេលដែលអ្នកទាំងពីរបានផ្តើមស្គាល់គ្នាបន្តិចម្តងហេតុតែមានចំណង់ចំណូលចិត្ត និងមាននិស្ស័យខាងផ្នែកច្រៀងដូចគ្នា និងជាមួយការចំណាយពេលហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្នាស្ទើរតែរៀងរាល់ថ្ងៃអស់រយៈពេលជាងបួនខែរួចមក។សេចក្តីស្នេហាមួយបានចាប់ផ្តើមដោយមិនដឹងមួលហេតុច្បាស់លាស់ចំពោះពិសាលទៅលើកញ្ញាដោយសារតែសម្រស់ ភាពស្និទ្ធសាល ចំណង់ចំណូលចិត្ត។ ថ្ងៃទី ២៧ ខែតុលា គឺជាថ្ងៃខួបកំណើតរបស់កញ្ញា ហើយមិត្តភ័ក្តិ និងលោកគ្រូអ្នកក្នុងក្រុមចំរៀងទាំងអស់គ្នាបានធ្វើការជប់លាងខួបកំណើតឲ្យនាងនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ដោយមិនបានប្រាប់នាងឲ្យដឹងខ្លួនឡើយក្រោមការផ្តល់គំនិតយោបល់ពីពិលាល។
វាពិតជាសេចក្តីភ្ញាក់ផ្អើលមួយសំរាប់កញ្ញានៅពេលដែលនាងដើរមកកន្លែងហ្វឹកហាត់ដោយគ្មានឃើញនរណាម្នាក់ ប៉ុន្តែស្នាមញញឹម និងសេចក្តីមិននឹកស្មានចំពោះកញ្ញាបានកើតឡើងនៅពេលដែលនាងឃើញលោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងមិត្តភ័ក្តិកាន់នុំខួបកំណើត និងកាដូរៀងៗខ្លួន ហើយព្រមច្រៀងយ៉ាងគងរំពង។
ពីធីជប់លាងបានបញ្ចប់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ ដោយឡែកកញ្ញាឯនោះវិញហាក់មានចម្ងល់ ហើយនាងក៏បានដើរសួរមិត្តភ័ក្តិស្ទើរតែគ្រប់គ្នាថា នរណាផ្តើមគំនិតបង្កើតរឿងនេះ? ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែនិយាយថា “យើងទាំងអស់គ្នា” ព្រោះពិសាលបានប្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នាថា មិនត្រូវឲ្យកញ្ញដឹងពីរឿងថាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតឡើយ។
កញ្ញាដើរកាន់កាដូទាំងមិនអស់ចិត្តពីរឿងខួបកំណើតនេះក្នុងគោលដៅត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ក៏បានជួបនិងពិសាលដែលកំពុងអង្គុយម្នាក់ឯងផ្លុំអារម៉ូនីកា (Harmonica) ក្នុងសួនច្បារខាងក្រៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ម្នាក់ឯង ហើយពេលពិសាលបានឃើញកញ្ញាដើរមកក៏ឈប់ផ្លុំអារម៉ូនីកា ដោយពិសាលបាននិយាយថា “សប្បាយទេ? មើលទៅបានកាដូច្រើនគួរសម តែក្នុងនោះមានកាដូរបស់ខ្ញុំមួយដែរណា មិនដឹងថាចូលចិត្តរឺអត់ទេ” កញ្ញ៖ “មិនសូវជាសប្បាយទេ ប្រាប់ខ្ញុំបានអត់ថានរណាគេជាអ្នកផ្តើមគំនិតរឿងនេះ បើដឹងមិនប្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំឈប់និយាយជាមួយហើយណា” លឺបែបនេះពិសាលហាក់ដូចជារាងមិនស្រូលចិត្តបន្តិច ក៏សម្រេចចិត្តប្រាប់កញ្ញថា វាជាគំនិតរបស់សីហាដែលជាមិត្តិភ័ក្តិរបស់ខ្លួនក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងជាមួយគ្នា ហើយបន្ទាប់ពីនិយាយគ្នាលេងបានបន្តិចរួចមក ពួកគេទាំងពីរបានទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន ចំពោះពិសាលវិញពេលទៅដល់រូបគេបានប្រញាប់ប្រញាល់ទូរស័ព្ទទៅសីហាដើម្បីប្រាប់រឿងដែលរូបគេបានប្រាប់កញ្ញាថា សីហាជាអ្នកផ្តើមគំនិតរឿងខួបកំណើតកញ្ញា និងហើយឲ្យសីហាជួយលេងឆាកល្ខោនរឿងការផ្តើមគំនិតនោះផង ហើយសីហាក៏យល់ព្រមតាមសំនើរ។
ថ្ងៃស្អែកឡើងបន្ទាប់បានដឹងថាសីហាជាផ្តើមគំនិតរួចហើយ កញ្ញាបានដើរទៅកាន់សីហាដែលក្នុងហ្វឹកហាត់ក្បែរពិសាលថា “សីហាឯងជាអ្នកផ្តើមគំនិតធ្វើរឿងម្សិលមិញ?” ហេតុអ្វីគិតធ្វើវា? សីហា៖ មើលមុខពិសាលហើយនិយាយថា “ ខ្ញុំចង់ឲ្យកញ្ញរីករាយ គ្មានអ្វីទៀតឡើយ” កញ៖ ញញឹម “អរគុណ សំរាប់រឿងពីម្សិលមិញ ខ្ញុំពិតជារីករាយណាស់” រួចក៏ដើរទៅហ្វឹកហាត់ជាមួយពិសាលទៅ។
Tuesday, April 5, 2011
Tuesday, March 29, 2011
រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគពីរ
ភាគពីរ
កញ្ញាជាក្មេងស្រីដែលមានរូបសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិ ដោយនាងមិនចូលចិត្តការតុបតែងខ្លួនអ្វីច្រើនឡើយគឺនាងចូលចិត្តការស្លៀកពាក់ខោអាវបែបសាមញ្ញ ហើយមិនត្រឹមតែមានសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិប៉ុណ្តោះទេ កញ្ញាក៏នៅជាសិស្សពូកែរម្នាក់ប្រចាំថ្នាក់របស់នាងផងដែរ ហើយជាពិសេសនាងមានសម្ថតភាពចៀងមិនគួរឲ្យជឿប្រហាក់ប្រហែលនិងពិសាលដែរ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូជ្រើសរូបនាងឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ។
កញ្ញាជាសិស្សរៀនថ្នាក់ទី១១នៅពេលដែលគេបានចូលរួមក្នុងក្រុមពេលនោះ ពោលគឺរូបនាងរៀនថ្នាក់ក្រោមពិសាលមួយថ្នាក់។ តាមការហ្វឹកហាត់ក្នុងក្រុមច្រៀង លោកគ្រូអ្នកគ្រូតែងតែឲ្យសិស្សច្បងធ្វើជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ច្រៀងជាមួយសិស្សសមាជិកថ្មី ដើម្បីឲ្យសមាជិកច្បងជួយជំរុញសម្ថតភាព និងផ្តល់បទពិសោធន៍របស់ខ្លួនដល់សមាជិកថ្មី ហើយដោយសារតែកញ្ញមានសម្ថតភាពប្រហាក់ប្រហែលទៅនិងពិសាលដែលជាសិស្សច្បងនោះ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូឲ្យអ្នកទាំងពីរជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែពិលាលមិនបានដឹងការពីការជ្រើសរើសនេះឡើយព្រោះតែមិនបានមកកន្លែងហ្វឹកហាត់នៅថ្ងៃដែលកញ្ញាចូលជាសមាជិកនោះ។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពិសាលបានទៅកន្លែងជួបជុំហ្វឹកហាត់ច្រៀងដូចសព្វមួយដង ដោយសារតែចម្ងល់ និងការម្លែកមុខចំពោះសមាជិកថ្មី (កញ្ញា) ពិសាលបានមើលលើមើលក្រោមចំពោះកញ្ញា ហើយព្រមទាំងដើរសួរមិត្តភ័ក្តិនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ ដោយសួរថា នាងជានរណា? ជាសមាជិកថ្មីមែនទេ? មិត្តិភ័ក្តិប្រាប់ពិសាលថា “នាងជាសមាជិកថ្មីរបស់ក្រុមរបស់ពួកយើង ហើយក៏នឹងជាដៃគូរច្រៀងសិស្សប្អូនរបស់ឯងផងដែរ” បន្ទាប់ពីការសួរបញ្ជាក់ពីមិត្តិភ័ក្តិរួចហើយ ពិសាលក៏បានដើរទៅវិញទៅមកនៅជិតកន្លែងដែលកញ្ញកំពុងហ្វឹកហាត់ ដោយសំលឹងមើលនិងផ្ទៀងស្តាប់សំលេងរបស់កញ្ញព្រោះបានលឺថានាងជាងដៃគូរច្រៀងរបស់ខ្លួន។
សំលេងដ៏ផ្អែមល្ហែម ស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាត និងទឹកមុខផូរផង់របស់កញ្ញាបានធ្វើពិសាលឈរមើលទាំងភ្លឹកស្មារតី ចំណែកកញ្ញាវិញបន្ទាប់ពីរូបនាងបានឃើញពិសាលឈរមើលភ្លឹកបែបនោះ នាងក៏បានឈប់ការច្រៀងរបស់ខ្លួនហើយដើរចេញពីកន្លែងហ្វឹកហាត់ព្រោះរូបនាងមិនចូលចិត្តប្រុសៗមើលរូបនាងបែបនេះ បើទោះជាពិសាលមិនដឹងថាគេបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ។ សំលេងច្រៀងបានស្ងប់ស្ងាត់ ពិសាលបានដឹងខ្លួនជាធម្មតាវិញហើយរូបគេក៏បានដើរតំរង់ទៅកាន់កន្លែងហ្វឹកហាត់ខណៈពេលដែលកញ្ញាកំពុងដែរចេញទៅថ្នាក់រៀនរបស់ខ្លួន។
កញ្ញអង្គុយក្នុងថ្នាក់បណ្តើរនិយាយជាមួយមិត្តភ័ក្តិស្រី (ឈ្មោះ នីតា) ថា “ម្នាក់ប្រុសហ្នឹងដូចឆ្កួតចឹង កំពុងច្រៀងសុកៗមកសំលឹងមើលមិនដាក់ភ្នែកសោះ ស្អប់នោះស្អប់ប្រុសបែបនេះណាស់” រឺឯនីតាវិញគ្រាន់តែនិយាយថា “ពួកម៉ាក់ឯងស្អប់ប្រុសៗសឹងទាំងអស់ហើយ ប្រយ័ត្នគ្មានសង្សារវើយ” ដោយឡែកពិលាលវិញក៏មិនខុសពីកញ្ញប៉ុន្មានដែរ បន្ទាប់ពីរូបគេធ្វើការហ្វឹងហាត់រូចហើយ គេបានអង្គុយសំរាក ហើយនិយាយទៅកាន់មិត្តភ័ក្តិថា កូនហ្នឹងច្រៀងគួរសម ហើយមើលទៅស្អាតម្យ៉ាងដែរ និយាយរួចគេក៏ដើរសំដៅកន្លែងលេងបាល់ទាត់ដូចសព្វមួយដង។
បន្ត
កញ្ញាជាក្មេងស្រីដែលមានរូបសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិ ដោយនាងមិនចូលចិត្តការតុបតែងខ្លួនអ្វីច្រើនឡើយគឺនាងចូលចិត្តការស្លៀកពាក់ខោអាវបែបសាមញ្ញ ហើយមិនត្រឹមតែមានសម្រស់ស្រស់បំព្រងបែបធម្មជាតិប៉ុណ្តោះទេ កញ្ញាក៏នៅជាសិស្សពូកែរម្នាក់ប្រចាំថ្នាក់របស់នាងផងដែរ ហើយជាពិសេសនាងមានសម្ថតភាពចៀងមិនគួរឲ្យជឿប្រហាក់ប្រហែលនិងពិសាលដែរ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូជ្រើសរូបនាងឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ។
កញ្ញាជាសិស្សរៀនថ្នាក់ទី១១នៅពេលដែលគេបានចូលរួមក្នុងក្រុមពេលនោះ ពោលគឺរូបនាងរៀនថ្នាក់ក្រោមពិសាលមួយថ្នាក់។ តាមការហ្វឹកហាត់ក្នុងក្រុមច្រៀង លោកគ្រូអ្នកគ្រូតែងតែឲ្យសិស្សច្បងធ្វើជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ច្រៀងជាមួយសិស្សសមាជិកថ្មី ដើម្បីឲ្យសមាជិកច្បងជួយជំរុញសម្ថតភាព និងផ្តល់បទពិសោធន៍របស់ខ្លួនដល់សមាជិកថ្មី ហើយដោយសារតែកញ្ញមានសម្ថតភាពប្រហាក់ប្រហែលទៅនិងពិសាលដែលជាសិស្សច្បងនោះ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូឲ្យអ្នកទាំងពីរជាដៃគូរហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែពិលាលមិនបានដឹងការពីការជ្រើសរើសនេះឡើយព្រោះតែមិនបានមកកន្លែងហ្វឹកហាត់នៅថ្ងៃដែលកញ្ញាចូលជាសមាជិកនោះ។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពិសាលបានទៅកន្លែងជួបជុំហ្វឹកហាត់ច្រៀងដូចសព្វមួយដង ដោយសារតែចម្ងល់ និងការម្លែកមុខចំពោះសមាជិកថ្មី (កញ្ញា) ពិសាលបានមើលលើមើលក្រោមចំពោះកញ្ញា ហើយព្រមទាំងដើរសួរមិត្តភ័ក្តិនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ ដោយសួរថា នាងជានរណា? ជាសមាជិកថ្មីមែនទេ? មិត្តិភ័ក្តិប្រាប់ពិសាលថា “នាងជាសមាជិកថ្មីរបស់ក្រុមរបស់ពួកយើង ហើយក៏នឹងជាដៃគូរច្រៀងសិស្សប្អូនរបស់ឯងផងដែរ” បន្ទាប់ពីការសួរបញ្ជាក់ពីមិត្តិភ័ក្តិរួចហើយ ពិសាលក៏បានដើរទៅវិញទៅមកនៅជិតកន្លែងដែលកញ្ញកំពុងហ្វឹកហាត់ ដោយសំលឹងមើលនិងផ្ទៀងស្តាប់សំលេងរបស់កញ្ញព្រោះបានលឺថានាងជាងដៃគូរច្រៀងរបស់ខ្លួន។
សំលេងដ៏ផ្អែមល្ហែម ស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាត និងទឹកមុខផូរផង់របស់កញ្ញាបានធ្វើពិសាលឈរមើលទាំងភ្លឹកស្មារតី ចំណែកកញ្ញាវិញបន្ទាប់ពីរូបនាងបានឃើញពិសាលឈរមើលភ្លឹកបែបនោះ នាងក៏បានឈប់ការច្រៀងរបស់ខ្លួនហើយដើរចេញពីកន្លែងហ្វឹកហាត់ព្រោះរូបនាងមិនចូលចិត្តប្រុសៗមើលរូបនាងបែបនេះ បើទោះជាពិសាលមិនដឹងថាគេបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ។ សំលេងច្រៀងបានស្ងប់ស្ងាត់ ពិសាលបានដឹងខ្លួនជាធម្មតាវិញហើយរូបគេក៏បានដើរតំរង់ទៅកាន់កន្លែងហ្វឹកហាត់ខណៈពេលដែលកញ្ញាកំពុងដែរចេញទៅថ្នាក់រៀនរបស់ខ្លួន។
កញ្ញអង្គុយក្នុងថ្នាក់បណ្តើរនិយាយជាមួយមិត្តភ័ក្តិស្រី (ឈ្មោះ នីតា) ថា “ម្នាក់ប្រុសហ្នឹងដូចឆ្កួតចឹង កំពុងច្រៀងសុកៗមកសំលឹងមើលមិនដាក់ភ្នែកសោះ ស្អប់នោះស្អប់ប្រុសបែបនេះណាស់” រឺឯនីតាវិញគ្រាន់តែនិយាយថា “ពួកម៉ាក់ឯងស្អប់ប្រុសៗសឹងទាំងអស់ហើយ ប្រយ័ត្នគ្មានសង្សារវើយ” ដោយឡែកពិលាលវិញក៏មិនខុសពីកញ្ញប៉ុន្មានដែរ បន្ទាប់ពីរូបគេធ្វើការហ្វឹងហាត់រូចហើយ គេបានអង្គុយសំរាក ហើយនិយាយទៅកាន់មិត្តភ័ក្តិថា កូនហ្នឹងច្រៀងគួរសម ហើយមើលទៅស្អាតម្យ៉ាងដែរ និយាយរួចគេក៏ដើរសំដៅកន្លែងលេងបាល់ទាត់ដូចសព្វមួយដង។
បន្ត
Wednesday, March 23, 2011
រឿង “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ភាគមួយ
ស្នេហាគឺជារឿងធម្មតាដែលមនុស្សរាល់គ្នាតែងជួបប្រទះជាពិសេស គឺចំពោះយុវវ័យនៅពេលអាយុរបស់ពួកគេបានមកដល់ រឿងស្នេហានឹងក្លាយជារស់ជាតិមួយដ៏ផ្អែមល្ហែមនិងជូរចត់សំរាប់ពួកគេផងដែរ ហើយនេះគឺជារឿងស្នេហាស្រមើស្រមៃខ្លីដែលខ្ញុំសរសេរជាលើកទីមួយគឺវាមានចំណងជើងថា “ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍” ហើយខ្ញុំក៏នឹងសរសេរចំរៀងមួយបទដែលទាក់ទងនិងសាច់រឿងស្រមើស្រមៃខ្លីរបស់ខ្ញុំផងដែរ។
“ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍”
ពិសាសមានសម្ថតភាពពិសេសខាងផ្នែកច្រៀងចំរៀងយ៉ាងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ រូបគេតែងតែច្រៀងលេងកំសាន្តមួយមិត្តភ័ត្តនាពេលទំនេរពីការសិក្សា ដោយសារសម្ថតភាពច្រៀនរបស់ពិសាលមានលក្ខណៈល្អប្រសើរស្របនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់រូបគេផងនោះ លោកគ្រូអ្នកគ្រូក៏បានជ្រើសរើសរូបគេឲ្យចូលរួមជាសមាជិកក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយដូចអ្វីដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្ត និងសម្ថតភាពលិល្បៈរបស់ខ្លួន ពិសាលបានធ្វើឲ្យសមាជិកក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យមានការសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។
ស្ថិតក្នុងយុវវ័យ ពិសាលគឺជាក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលមិនចូលចិត្តស្លៀកពាក់ខោអាវស្អាត់បាតទេពោលគឺរូបគេតែងតែស្លៀកខោអាវបែបមើលមិនចូលភ្នែកបើទោះអ្នកជុំវិញតែងតែថាឲ្យរួបគេយ៉ាងណាក៏ដោយ ហើយបើនិយាយរឿងស្នេហាវិញនោះគឺពិសាលមិនដែលធ្លាប់ស្រលាញ់និងស្គាល់អ្វីជាសេចក្តីស្នេហានោះឡើយទេ បើទោះជាសិស្សស្រីក្នុងក្រុមមានរូបសម្រស់ស្រស់ស្អាតបែបណាក៏ដោយ។
អស់រយៈពេលមួយឆ្នាំដែលពិសាលបានចូលរួមជាមួយក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ រូបគេមិនដែលអាកខានសំរាប់ការហ្វឹកហាត់ជាមួយការច្រៀងឡើយ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយគេមិនបានមកហ្វឹកហាត់ដូចសព្វមួយដងឡើយដោយសារតែរង្វល់ជាមួយការប្រកួតបាល់ទាត់ប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយថ្ងៃអវត្តរបស់គេនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ គឺជាថ្ងៃដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូបានជ្រើសរើសសមាជិកសិស្សថ្មីម្នាក់ទៀតឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ដោយសិស្សថ្មីម្នាក់នោះមានឈ្មោះថាកញ្ញ។
បន្ត
“ចំណងស្នេហ៍អាហាររូបករណ៍”
ភាគមួយ
ស្ថិតក្នុងវិទ្យាល័យឯកជនមួយប្រកបដោយការអប់រំ និងការកំសាន្តផ្សេងដែលរួមមានការលេងកីឡា ការទស្សនាភាពយន្ត ការលេងឧបករណ៍តន្ត្រីនិងការច្រៀងចំរៀងជាដើម។ ពិសាល គឺជាសិស្សមួយរូបដែលមានការសិក្សាល្អមធ្យមដូចសិស្សដទៃដែរ បើទោះជារូបគេមានចំណង់ចំណូលចិត្តខ្លាំង និងចំណាយពេលវេលាច្រើនជាមួយការលេងកីឡា និងឧបករណ៍តន្ត្រីក៏ដោយ។ពិសាសមានសម្ថតភាពពិសេសខាងផ្នែកច្រៀងចំរៀងយ៉ាងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ រូបគេតែងតែច្រៀងលេងកំសាន្តមួយមិត្តភ័ត្តនាពេលទំនេរពីការសិក្សា ដោយសារសម្ថតភាពច្រៀនរបស់ពិសាលមានលក្ខណៈល្អប្រសើរស្របនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់រូបគេផងនោះ លោកគ្រូអ្នកគ្រូក៏បានជ្រើសរើសរូបគេឲ្យចូលរួមជាសមាជិកក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយដូចអ្វីដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្ត និងសម្ថតភាពលិល្បៈរបស់ខ្លួន ពិសាលបានធ្វើឲ្យសមាជិកក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យមានការសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។
ស្ថិតក្នុងយុវវ័យ ពិសាលគឺជាក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលមិនចូលចិត្តស្លៀកពាក់ខោអាវស្អាត់បាតទេពោលគឺរូបគេតែងតែស្លៀកខោអាវបែបមើលមិនចូលភ្នែកបើទោះអ្នកជុំវិញតែងតែថាឲ្យរួបគេយ៉ាងណាក៏ដោយ ហើយបើនិយាយរឿងស្នេហាវិញនោះគឺពិសាលមិនដែលធ្លាប់ស្រលាញ់និងស្គាល់អ្វីជាសេចក្តីស្នេហានោះឡើយទេ បើទោះជាសិស្សស្រីក្នុងក្រុមមានរូបសម្រស់ស្រស់ស្អាតបែបណាក៏ដោយ។
អស់រយៈពេលមួយឆ្នាំដែលពិសាលបានចូលរួមជាមួយក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ រូបគេមិនដែលអាកខានសំរាប់ការហ្វឹកហាត់ជាមួយការច្រៀងឡើយ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយគេមិនបានមកហ្វឹកហាត់ដូចសព្វមួយដងឡើយដោយសារតែរង្វល់ជាមួយការប្រកួតបាល់ទាត់ប្រចាំវិទ្យាល័យ ហើយថ្ងៃអវត្តរបស់គេនៅកន្លែងហ្វឹកហាត់ គឺជាថ្ងៃដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូបានជ្រើសរើសសមាជិកសិស្សថ្មីម្នាក់ទៀតឲ្យចូលក្នុងក្រុមសិស្សច្រៀងប្រចាំវិទ្យាល័យ ដោយសិស្សថ្មីម្នាក់នោះមានឈ្មោះថាកញ្ញ។
បន្ត
Saturday, February 19, 2011
ចំរៀងខ្មែរកាត់បរទេស
កត្តាអ្វីដែលបណ្តាលឲ្យបទចំរៀងខ្មែរកាត់ថៃ ចិន អង់គ្លេស កូរ៉េ វៀតណាម...! សង្គម? សមត្ថភាព? ទីផ្សារ? កូនខ្មែរ?
ខ្ញុំពិតជាកោតសរសើរស្នាដៃអ្នកនិពន្ធបទចំរៀន ទំនុកច្រៀង និងភ្លេងរបស់ខ្មែរយើងនាសម័យថ្មីនេះ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបជាមួយស្នាដៃអ្នកនិពន្ធសម័យដើមដែលបានបង្កើតស្នាដៃខ្មែរពិតប្រាកដ ហើយថែមទាំងបានធ្វីឲ្យសាសន៍ដទៃសរសើរទៀតនោះ គឺស្នាដៃសម័យចាស់ពិតជាមានតំលៃជាងស្នាដៃខ្មែរកាត់សាសន៍ដទែមែន។
ខ្មែរអាចត្រូវសាសន៍ដទៃថាជាចោរ បើកូនខ្មែរមិនឲ្យតំលៃស្នាដៃខ្មែរពិតប្រាកដ សុទ្ធ មិនចម្លងពីគេ។ អ្នកនិពន្ធមានស្នាដៃ អ្នកចំរៀងមានសមត្ថភាព ហេតុអ្វីមិនបញ្ឈប់ការចំម្លងគេ? រកលុយមិនបាន? គ្មាននរណាស្តាប់?
បើរឿងសម្មភាព ខ្ញុំមិនជឿថាអ្នកដែលមានជំនាញទាក់ទងសិល្បៈរបស់ខ្មែរយើងគ្មានសមត្ថភាពទេ តែមានវាកត្តាមួយចំនួនស្ថិតក្រោយរឿងនេះ!
ចូលចិត្តសិល្បៈបរទេសដែរ ចូលចិត្តលិល្បៈខ្មែរកាត់បរទេសដែរ តែបើខ្មែរបង្កើតអ្វីរបស់ខ្លួនសុទ្ធសាតនោះរិតតែចូលចិត្ត និងគាំទ្រ បើទាំងជាស្នាដៃនោះមិនសូវល្អយ៉ាងណាក្តី តែយូរទៅគង់តែល្អមិនខាន។
សុំទោស និងអរគុណ ជំរាបលា។
ខេត្តបាត់ដំបង
 |
| រូបសំណាក់តាដំបងក្រូញូងកាលពីដើម |
ខេត្តបាត់ដំបងជាខេត្តដែលផលិតស្រូវច្រើនជាងគេក្នុងចំណោមខេត្តក្រុងទាំងអស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១១៧០២គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៩១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងបាត់ដំបង
ប្រាសាទបាណន់ស្ថិតក្នុងឃុំកន្ទី២ ស្រុកបាណន់ នៅលើកំពូលភ្នំបាណន់ដែលមានកំពស់ប្រមាណ ៤០០ម៉ែត្រ និងមានចំងាយ ២៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តបាត់ដំបង។ ហើយនៅលើភ្នំមានស្រះបុរាណមួយដែលមានទឹកទាំងរដូវប្រាំង និងរដូវវស្សា ប្រាសាទភ្នំបាណន់ត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី១១ និងចុងសតវត្សរ៍ទី១២។
ប្រាសាទស្នឹង
ប្រាសាទស្នឹងស្ថិតក្នុងបរិវាណវត្ត ស្នឹង ឃុំស្នឹង ស្រុកបាណន់ ដែលមានចំងាយ ២២គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ដោយប្រាសាទនេះចែកចេញជាពីរគឺ ប្រាសាទស្នឹងខាងកើត និងស្នឹងខាងលិច ដែលត្រូវសាងសង់ឡើងក្នុងសតវត្សទី១២។
ប្រាសាទបាសែត
ប្រាសាទបាសែតមានទីតាំងក្នុងភូមិបាសែត ឃុំតាប៉ុន ស្រុកសង្កែរ ដែលចំងាយ ១៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ដោយប្រាសាទនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងសតវត្សទី១១។
ភ្នំសំពៅ
 |
| ទិដ្ឋភាពភ្នំសំពៅមើលពីចំងាយ |
ភ្នំសំពៅជារមណីដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាច្រើនជាមួយទេសភាព របស់ភ្នំសំពៅ។ ភ្នំសំពៅស្ថិតស្រុកឃុំសំពៅ ស្រុកបាត់ដំបងណ មានកំពស់ ១០០ម៉ែត្រ និងមានចំងាយ១២គីឡូម៉ែត្រពីកទីរួមខេត្ត ហើយនៅលើភ្នំសំពៅមានព្រះវិហារ និងល្អាងសំខាន់ៗគឺ ល្អាងផ្កាស្លា ល្អាងល្ខានល្អាងអសុភ។
អាងកំពីងពួយ អាងកំពីងពួយជារមណីយដ្ឋានសំរាប់ការកំសាន្តលំហែកាយមួយស្ថិតក្នុងភូមិតាង៉ែត ឃុំតាគ្រាម ដែលមានចំងាយ ៣៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។
អាងកំពីងពូយអាចផ្ទុកទឹកបានចំនួន១០០០០០០ម៉ែត្រគីមដែលជាប្រភពទឹកសំរាប់កសិកម្ម។
សេកសក
សេកសកជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិគេនិយមទៅកំសាន្តមួយដែលស្ថិតក្នុងឃុំត្រែង ស្រុករតនៈមណ្ឌល និងមានចំងាយ ៥០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត៕
ក្រុងប៉ៃលិន
 |
| បងស្រី និងប្អូនប្រុសលើភ្នំយ៉ាត |
ក្រុងប៉ៃលិនត្រូវបានចាត់ទុកជាតំបន់មួយដែលជាប្រភពនៃធនធានរ៉ែត្បួង និងជាអតីតតំបន់លាក់ខ្លួនរបស់ពួកខ្មែរក្រហមដ៏រឹងមាំមួយក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ១៩៨០ ដល់ឆ្នាំ១៩៩០។ក្រុងប៉ៃលិនមានក្រឡាផ្ទៃ ៨០៤គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៣៧១ពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥ និងលេខ១០។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងក្រុងប៉ៃលិន
ភ្នំយ៉ាត និងវត្តរតនសោភ័ណ
 |
| ទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតលើភ្នំយ៉ាត |
ភ្នំយ៉ាតគឺជារមណីយដ្ឋានវប្បធម៌ និងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយដែលស្ថិតក្នុងក្រុងប៉ៃលិន ភ្នំនេះចាប់ផ្តើមកសាងក្នុងឆ្នាំ១៩២២ ដោយជនជាតិកូឡាហើយវត្តភ្នំយ៉ាតត្រូវបានសាងសង់ចាស់សាងសង់ឡើងជារបៀបវត្តកូឡា។ នៅលើភ្នំយ៉ាតគេឃើញមានសំនង់បូរាណដូចជា ចេនឡាមណីចេតីយ៍តូចធំ និង អាស្រមជាច្រើន។ ភ្នំយ៉ាតមានកំពស់ ៦០ម៉ែត្រ និងក្រលាផ្ទៃ ៣០០០០ម៉ែត្រ ។
វត្តរតនសោភ័ណស្ថិតចំងាយ៥០ម៉ែត្រពីជើងភ្នំយ៉ាតដែលវត្តនេះរបង និងទ្រង់ទ្រាយវត្តគួរអោយជាទីគយគន់ជាមួយនិងចំលាក់រចនាដ៏ល្អប្រណិតដែលរៀបរាប់ពីរឿងកូមហាសមុទ្រទឹកដោះ។
អួរអែប
អូរអែបជាតំបន់រមណីដ្ឋានចាស់មួយស្ថិតក្នុងសង្កាត់អួរច្រាស ខ័ណ្ឌប៉ៃលិន ដែលមានចំងាយ ១០គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងប៉ៃលិន។ តំបន់រមណីយដ្ឋាននេះជាតំបន់ទឹកធ្លាក់សំរាប់បំរើការងូតទឹកកំសាន្ត និងលំហែកាយ។
ភ្នំកុយ
ភ្នំកុយជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិស្ថិតក្នុងសង្កាត់ស្ទឹងកាច់ ខ័ណ្ឌសាលាក្រៅ ដែលមានចំងាយ ២០គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងប៉ៃលិន។
អួរតាវ៉ៅ
អួរតាវ៉ៅជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងសង្កាត់អូតាវ៉ៅ ខ័ណ្ឌប៉ៃលិនមានចំងាយ៥គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងប៉ៃលិនដោយអួរតាវ៉ៅមានធម្មជាតិស្រស់បំព្រង និងមានប្រភពទឹកមកពីភ្នំខៀវ៕
ខេត្តពោធិសាត់
 |
| ទិដ្ឋវាលស្រែនាខែប្រាំងក្នុងខេត្តពោធិសាត់ |
ខេត្តពោធិសាត់
ខេត្តពោធិសាត់ ជាខេត្តមួយដែលមានស្នាដៃខាងចំលាក់ថ្មកែវ ហើយបើនិយាយពីខេត្តពោធិសាត់យើងនិងនឹកដល់ក្រួចពោធិសាត់។ ខេត្តពោធិសាត់មានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១២៦៩២គីឡូម៉ែត្រ និងមានចំងាយ១៨៩គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តពោធិសាត់
បូជនីយដ្ឋានអ្នកតាឃ្លាំងមឿង
បូជនីយដ្ឋានអ្នកតាឃ្លាំងមឿង ជាបួជនីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រមូយក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ស្ថិតក្នុងឃុំស្នាមព្រះស្រុកបាកាន ដែលមានចំងាយ ៦គីឡួម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។
បូជនីដ្ឋាននេះមានទាក់ទងនិងប្រវត្តិសាស្ត្រមេទ័ព្ធខ្មែរ គឺអ្នកតាឃ្លាំងមឿងដែលត្រូវបានក្លាយជាកន្លែងសក្ការៈបូជា និងបន់ស្រន់មួយក្នុងខេត្តពោធិសាត់។
កំពង់លួងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតលើបឹងទន្លេសាបក្នុងឃុំកំពង់លួង ស្រុកក្រគរ ដែលមានចំងាយ ៣៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តពោធិសាត់។
តំបន់នេះជាកន្លែងសំរាប់ងូតទឹកកំសាន្តនៅរដូវ ប្រាំងនៃផ្ទៃទឹកបឹងទន្លេសាប ហើយក្នុងរដូវប្រាំងប្រជាជនជប់ជុំគ្នាលេងចោលទឹកកំសាន្តក្នុងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ។
បាក់ត្រា
បាក់ត្រាជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលមានចំងាយ ១៦គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត ដោយរមណីយដ្ឋានភ្នំតូចមានកំពស់ ៥០ម៉ែត្រ មានផ្ទាំងថ្មធំៗ និងទឹកអូរមានទឹកជាប្រចាំដោយមានអណ្តូងទឹកធម្មជាតិ៕
ខេត្តព្រៃវែង
ខេត្តព្រៃវែង
ខេត្តព្រៃវៃង ជាខេត្តមួយដែលមានផ្គត់ផ្គង់ស្រូវច្រើនមួយក្នុងចំណោមខេត្តក្រុងទាំង២៤ នៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានផ្លូវអន្តរជាតិភ្ជាប់រវាងទីក្រុងភ្នំពេញ និងទីក្រុងហូជិមិញ។ ខេត្តព្រៃវៃងមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៤៨៨៣គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៩០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខជាតិលេខ១។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រៃវែង
បាភ្នំ
បាភ្នំ ស្ថិតក្នុងឃុំឈើកាច់ ស្រុកបាភ្នំ ដែលមានចំងាយ ៤៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តព្រៃវែង និង ៧៨គីឡួម៉ែត្រ ពីទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយ រមណីដ្ឋាននេះមានភ្នំចំនួន៤ម្តុំគ្នាគឺ ភ្នំសំពៅ ភ្នំល្អាង ភ្នំធំ ភ្នំបញ្ជរ។ ភ្នំដាជារាជធានីចាស់ឈ្មោះថា នគរភ្នំ នៅលើកំពូលភ្នំមានវត្តមួយ គឺវត្តភ្នំ ឬ វត្តបាភ្នំ និងមានស្រះទឹកធំមួយនៅខាងភាគខាងកើត។
ប្រាសាទចុងស្រុក
ប្រាសាទចុងស្រុក ស្ថិតក្នុងភូមិចុងស្រុក ឃុំចុងស្រុក ស្រុកស៊ីធរកណ្តាល ដែលមានចំងាយប្រហែល ៣៨គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តព្រៃវែង។ ប្រាសាទចុងស្រុកបានបន្សល់ទុកនូវប្រាសាទមួយទ្រុឌទ្រោមបាក់បែកដែលបានសាងសង់ឡើងក្នុងសតវត្សរ៍ទី៧ ហើយក្នុងប្រាសាទនោះក៏មានរូបព្រះគោមួយអង្គ ដែលជាប្រភពពោធិសាត់មួយដ៏មានអំណាចខ្លាំងពូកែនាសម័យនោះដែរ។
បារាយណ៍អណ្តែត
បារាយណ៍សអណ្តែតស្ថិតក្នុងភូមិបារណ៍អណ្តែត ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃវែង។ បារាយណ៍សអណ្តែតជាកន្លែងដែលប្រជាជនមានជំនឿខ្លាំងថាជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ធិ ដូចជាការបែរបន់ ស្បថស្បែរ ជាដើម៕
ខេត្តព្រៃវៃង ជាខេត្តមួយដែលមានផ្គត់ផ្គង់ស្រូវច្រើនមួយក្នុងចំណោមខេត្តក្រុងទាំង២៤ នៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានផ្លូវអន្តរជាតិភ្ជាប់រវាងទីក្រុងភ្នំពេញ និងទីក្រុងហូជិមិញ។ ខេត្តព្រៃវៃងមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៤៨៨៣គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៩០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខជាតិលេខ១។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រៃវែង
បាភ្នំ
បាភ្នំ ស្ថិតក្នុងឃុំឈើកាច់ ស្រុកបាភ្នំ ដែលមានចំងាយ ៤៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តព្រៃវែង និង ៧៨គីឡួម៉ែត្រ ពីទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយ រមណីដ្ឋាននេះមានភ្នំចំនួន៤ម្តុំគ្នាគឺ ភ្នំសំពៅ ភ្នំល្អាង ភ្នំធំ ភ្នំបញ្ជរ។ ភ្នំដាជារាជធានីចាស់ឈ្មោះថា នគរភ្នំ នៅលើកំពូលភ្នំមានវត្តមួយ គឺវត្តភ្នំ ឬ វត្តបាភ្នំ និងមានស្រះទឹកធំមួយនៅខាងភាគខាងកើត។
ប្រាសាទចុងស្រុក
ប្រាសាទចុងស្រុក ស្ថិតក្នុងភូមិចុងស្រុក ឃុំចុងស្រុក ស្រុកស៊ីធរកណ្តាល ដែលមានចំងាយប្រហែល ៣៨គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តព្រៃវែង។ ប្រាសាទចុងស្រុកបានបន្សល់ទុកនូវប្រាសាទមួយទ្រុឌទ្រោមបាក់បែកដែលបានសាងសង់ឡើងក្នុងសតវត្សរ៍ទី៧ ហើយក្នុងប្រាសាទនោះក៏មានរូបព្រះគោមួយអង្គ ដែលជាប្រភពពោធិសាត់មួយដ៏មានអំណាចខ្លាំងពូកែនាសម័យនោះដែរ។
បារាយណ៍អណ្តែត
បារាយណ៍សអណ្តែតស្ថិតក្នុងភូមិបារណ៍អណ្តែត ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃវែង។ បារាយណ៍សអណ្តែតជាកន្លែងដែលប្រជាជនមានជំនឿខ្លាំងថាជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ធិ ដូចជាការបែរបន់ ស្បថស្បែរ ជាដើម៕
ខេត្តក្រចេះ
ខេត្តក្រចេះ
ខេត្តក្រចេះ ជាខេត្តមួយមានដែលមានប្រជាជនមិនសូវច្រើនឡើយ ហើយបើយើងនិយាយដល់ខេត្តក្រចះ នោះយើងនឹងនឹកដល់ប្រភេទសត្វកំរដែលមានក្នុងខេត្តក្រចះ គឺត្រីផ្សោត។ ខេត្តក្រចេះមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០០៩៤គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៣១៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខលេខ៧ និង១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តក្រចេះ
រមណីយដ្ឋានកាំពី និងអន្លង់ផ្សោតអន្លង់ផ្សោត ជារមណីដ្ឋានមួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរច្រើនជាងគេប្រចាំខេត្តក្រចេះ ជាមួយត្រីផ្សោតកំរដែលមានលស់ក្នុងទន្លេមេគង្គ និងជាមួយទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតតាមទន្លេមេគង្គនោះ។ អន្លង់ផ្សោតមានចំងាយ ប្រហែល១៥គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តក្រចេះ មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីរមណីយដ្ឋានកាំពី។
· កាំពី ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមូយប្រចាំខេត្តក្រចះ ស្ថិតនៅភាគខាងជើងតាមផ្លូវជាតិលេខ ៧ ប្រហែល ១៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តក្រចេះ។ កាំពី មានរុក្ខជាតិដុះខៀវស្រងាត់ និងមានដុំថ្មតូចធំជាលំដាប់ដែលជាទីគយគន់ និងជាមួយទឹកដ៏ត្រជាក់នៃទន្លេមេគង្គ កាំពីបានក្លាយជារមណីដ្ឋានដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗមិនថាបរទេស ឬភ្ងៀវជាតិឡើយ ពិសេសនៅរដូវចូលឆ្នាំ។
វត្តសសរ១០០
វត្តសសរ១០០ ស្ថិតក្នុងភូមិស្រុកសំបូរ មានចំងាយប្រហែល ៣៦គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ ហើយវត្តនេះជាទីតាំងប្រាសាទនៃរាជវាំងសម័យចេនឡា ឈ្មោះរាជធានីសម្ភុបុរៈ។ វត្តសសរ១០០ ជាវត្តមួយដែលមានលក្ខណះខុសគ្នាពីវត្តដទែទៀតដោយសារមានវិហារបែរមុខទៅទិសខាងជើង និងមានសសរចំនួន ១០០។ ក្នុងបរិវានវត្តសរសរ១០០ ឬ ទីតាំងប្រាសាទនៃរាជវាំងសម័យចេនឡានោះ មានវិហារចំនួន ៤ គឺ វិហារលាវ វិហារសសរ១០០ វិហារគោកកើត និងវិហារគោក៕
ខេត្តក្រចេះ ជាខេត្តមួយមានដែលមានប្រជាជនមិនសូវច្រើនឡើយ ហើយបើយើងនិយាយដល់ខេត្តក្រចះ នោះយើងនឹងនឹកដល់ប្រភេទសត្វកំរដែលមានក្នុងខេត្តក្រចះ គឺត្រីផ្សោត។ ខេត្តក្រចេះមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០០៩៤គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៣១៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខលេខ៧ និង១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តក្រចេះ
រមណីយដ្ឋានកាំពី និងអន្លង់ផ្សោតអន្លង់ផ្សោត ជារមណីដ្ឋានមួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរច្រើនជាងគេប្រចាំខេត្តក្រចេះ ជាមួយត្រីផ្សោតកំរដែលមានលស់ក្នុងទន្លេមេគង្គ និងជាមួយទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតតាមទន្លេមេគង្គនោះ។ អន្លង់ផ្សោតមានចំងាយ ប្រហែល១៥គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តក្រចេះ មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីរមណីយដ្ឋានកាំពី។
· កាំពី ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមូយប្រចាំខេត្តក្រចះ ស្ថិតនៅភាគខាងជើងតាមផ្លូវជាតិលេខ ៧ ប្រហែល ១៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តក្រចេះ។ កាំពី មានរុក្ខជាតិដុះខៀវស្រងាត់ និងមានដុំថ្មតូចធំជាលំដាប់ដែលជាទីគយគន់ និងជាមួយទឹកដ៏ត្រជាក់នៃទន្លេមេគង្គ កាំពីបានក្លាយជារមណីដ្ឋានដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗមិនថាបរទេស ឬភ្ងៀវជាតិឡើយ ពិសេសនៅរដូវចូលឆ្នាំ។
វត្តសសរ១០០
វត្តសសរ១០០ ស្ថិតក្នុងភូមិស្រុកសំបូរ មានចំងាយប្រហែល ៣៦គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ ហើយវត្តនេះជាទីតាំងប្រាសាទនៃរាជវាំងសម័យចេនឡា ឈ្មោះរាជធានីសម្ភុបុរៈ។ វត្តសសរ១០០ ជាវត្តមួយដែលមានលក្ខណះខុសគ្នាពីវត្តដទែទៀតដោយសារមានវិហារបែរមុខទៅទិសខាងជើង និងមានសសរចំនួន ១០០។ ក្នុងបរិវានវត្តសរសរ១០០ ឬ ទីតាំងប្រាសាទនៃរាជវាំងសម័យចេនឡានោះ មានវិហារចំនួន ៤ គឺ វិហារលាវ វិហារសសរ១០០ វិហារគោកកើត និងវិហារគោក៕
ខេត្តស្ទឹងត្រែង
ខេត្តស្ទឹងត្រែង
ខេត្តស្ទឹតត្រែងជាខេត្តមួយដែលស្ថិតតាមដងទន្លេមេគង្គ និងប្រភពនៃប្រភេទត្រីបាសេអ៊ីដែលជាប្រភេទត្រីមួយដែលកំរឃើញមានក្នុងបណ្តាលខេត្តដទៃឡើយ។ ខេត្តស្ទឹតត្រែងមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១១០៩២គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៤៥៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង
ថាឡាបរិវាត់
ថាឡាបរិវាត់ជារមណីយដ្ឋានប្រវតិ្តសាស្ត្រមួយដែលស្ថិតក្នុងស្រុកថាឡាបរិវាត់ និងមានចំងាយ ៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ តំបន់នោះមានប្រាសាទព្រះគោដែលមានរូបសំណាក់ព្រះគោដែលមានទំហំធំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងក្រុមប្រាសាទមួយចំនួនទៀតផងដែរ។
កោះខ្សាច់
កោះខ្សាច់ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលស្ថិតតាមដងទន្លេសេកុងគឺមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត រមណីយដ្ឋាននេះគឺមានភ្ញៀវទេសចរមកងូតទឹកលេងកំសាន្ត និងលំហែរកាយជាច្រើន ពិសេសនៅពេលចូលឆ្នាំ។
អួរពងមាន់
អូរពងមាន់ជាប្រភេទរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ ស្ថិតក្នុងភូមិអូរពងមាន់ ស្រុកស្ទឹងត្រែង ដែលមានចំងាយ៩គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត។ អូរពងមាន់មានប្រភពទឹកក្នុងដីដែលហូរខួបប្រាំងខួបវស្សាចូលក្នុងបឹងធំមួយ ដែលមានលក្ខណះជាអាងស្តុកទឹកមួយសំរាប់ការងូតទឹកកំសាន្ត ស្ទួចត្រី និងលំហែរ ហើយត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងអូរពងមាន់ក៏ជាតំបន់វារីអគ្គិសនីផងដែរ។
វត្តហាំងខូបា
វត្តហាំងខូបាជារមណីយដ្ឋានវប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយស្ថិតក្នុងភូមិហាំងខូបា ឃុំហាំងខូបា ស្រុកស្ទឹងត្រែងដែលមានចំងាយ ៦គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ វត្តហាំងខូបាជាវត្តចំនាស់មួយក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងដែលមានអាយុកាលជាង ៣០០ឆ្នាំមកហើយ៕
ខេត្តស្ទឹតត្រែងជាខេត្តមួយដែលស្ថិតតាមដងទន្លេមេគង្គ និងប្រភពនៃប្រភេទត្រីបាសេអ៊ីដែលជាប្រភេទត្រីមួយដែលកំរឃើញមានក្នុងបណ្តាលខេត្តដទៃឡើយ។ ខេត្តស្ទឹតត្រែងមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១១០៩២គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៤៥៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង
ថាឡាបរិវាត់
ថាឡាបរិវាត់ជារមណីយដ្ឋានប្រវតិ្តសាស្ត្រមួយដែលស្ថិតក្នុងស្រុកថាឡាបរិវាត់ និងមានចំងាយ ៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ តំបន់នោះមានប្រាសាទព្រះគោដែលមានរូបសំណាក់ព្រះគោដែលមានទំហំធំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងក្រុមប្រាសាទមួយចំនួនទៀតផងដែរ។
កោះខ្សាច់
កោះខ្សាច់ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលស្ថិតតាមដងទន្លេសេកុងគឺមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត រមណីយដ្ឋាននេះគឺមានភ្ញៀវទេសចរមកងូតទឹកលេងកំសាន្ត និងលំហែរកាយជាច្រើន ពិសេសនៅពេលចូលឆ្នាំ។
អួរពងមាន់
អូរពងមាន់ជាប្រភេទរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ ស្ថិតក្នុងភូមិអូរពងមាន់ ស្រុកស្ទឹងត្រែង ដែលមានចំងាយ៩គីឡួម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត។ អូរពងមាន់មានប្រភពទឹកក្នុងដីដែលហូរខួបប្រាំងខួបវស្សាចូលក្នុងបឹងធំមួយ ដែលមានលក្ខណះជាអាងស្តុកទឹកមួយសំរាប់ការងូតទឹកកំសាន្ត ស្ទួចត្រី និងលំហែរ ហើយត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងអូរពងមាន់ក៏ជាតំបន់វារីអគ្គិសនីផងដែរ។
វត្តហាំងខូបា
វត្តហាំងខូបាជារមណីយដ្ឋានវប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយស្ថិតក្នុងភូមិហាំងខូបា ឃុំហាំងខូបា ស្រុកស្ទឹងត្រែងដែលមានចំងាយ ៦គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ វត្តហាំងខូបាជាវត្តចំនាស់មួយក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងដែលមានអាយុកាលជាង ៣០០ឆ្នាំមកហើយ៕
ខេត្តស្វាយរៀង
ខេត្តស្វាយរៀង
ខេត្តស្វាយរៀងជាតំបន់សេចដ្ឋកិច្ចសំខាន់ និងជាច្រកព្រំដែនដ៏មមារញឹកមួយរវាងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសវៀតណាម។ ខេត្តស្វាយរៀងស្ថិតខាងត្បូងឈៀងខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ២៩៦៦គីឡូម៉ែត្រការេ និង មានចំងាយ១២២គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខជាតិលេខ១។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តស្វាយរៀង
ព្រៃបាសាក់
ព្រៃបាសាក់ មានទីតាំងក្នុងស្រុកស្វាយរៀងដែលមានចំងាយ ៨,៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត។ រមណីយដ្ឋានព្រៃប្រាសាក់មានទីតាំងភូមិសាស្ត្រជាដីទួលមួយ ដែលមានទីតាំងពីសម័យបុព្វកាល ជំនាន់មុន ជាទិកន្លែងទីទួលប្រាសាទជំនាន់ដើម ប៉ុន្តែត្រូវបាក់បែកខ្ទេចខ្ទីរដោយសារសង្គ្រាមបង្កឡើងដោយពុំមានបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមវត្ថុបុរាណទាំងនោះឡើយ។
ព្រំដែនអន្តរជាតិបាវិត
ព្រំដែននេះមានចំងាយ ៤៨គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តស្វាយរៀង ដែលជាព្រំប្រទល់ជាមួយប្រទេសវៀតណាម។ បាវិតជាច្រកចេញចូលអន្តរជាតិមួយយ៉ាងសំខាន់រវាងកម្ពុជា និងវៀតណាមជាពិសេសរវាងទីក្រុងភ្នំពេញ និងទីក្រុងហូជូមិញ ហើយតំបន់មានកាស៊ីនូ ផ្សារ និងកន្លែងផ្ទុកផ្ទេរទំនិញរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម៕
ខេត្តស្វាយរៀងជាតំបន់សេចដ្ឋកិច្ចសំខាន់ និងជាច្រកព្រំដែនដ៏មមារញឹកមួយរវាងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសវៀតណាម។ ខេត្តស្វាយរៀងស្ថិតខាងត្បូងឈៀងខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ២៩៦៦គីឡូម៉ែត្រការេ និង មានចំងាយ១២២គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខជាតិលេខ១។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តស្វាយរៀង
ព្រៃបាសាក់
ព្រៃបាសាក់ មានទីតាំងក្នុងស្រុកស្វាយរៀងដែលមានចំងាយ ៨,៥គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្ត។ រមណីយដ្ឋានព្រៃប្រាសាក់មានទីតាំងភូមិសាស្ត្រជាដីទួលមួយ ដែលមានទីតាំងពីសម័យបុព្វកាល ជំនាន់មុន ជាទិកន្លែងទីទួលប្រាសាទជំនាន់ដើម ប៉ុន្តែត្រូវបាក់បែកខ្ទេចខ្ទីរដោយសារសង្គ្រាមបង្កឡើងដោយពុំមានបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមវត្ថុបុរាណទាំងនោះឡើយ។
ព្រំដែនអន្តរជាតិបាវិត
ព្រំដែននេះមានចំងាយ ៤៨គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តស្វាយរៀង ដែលជាព្រំប្រទល់ជាមួយប្រទេសវៀតណាម។ បាវិតជាច្រកចេញចូលអន្តរជាតិមួយយ៉ាងសំខាន់រវាងកម្ពុជា និងវៀតណាមជាពិសេសរវាងទីក្រុងភ្នំពេញ និងទីក្រុងហូជូមិញ ហើយតំបន់មានកាស៊ីនូ ផ្សារ និងកន្លែងផ្ទុកផ្ទេរទំនិញរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម៕
ខេត្តរតនៈគីរី
ខេត្តរតនៈគីរី
ខេត្តរតនៈគីរីជាខេត្តមួយដែលមានទេសភាពធម្មជាតិស្រស់បំព្រង់ និងជាតំបន់រស់នៅរបស់បងប្អួនជនជាតិភាគតិចក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខេត្តរតនៈគីរីមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០៧៨២គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៥៨៦គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តរតនៈគីរី
បឹងយក្សឡោម
បឹងយក្សឡោមជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយស្ថិតក្នុងឃុំយក្សឡោម ស្រុកបានលុង មានចំងាយ ៥គីឡួម៉ែត្រពីទីក្រុងបានលុង។ បឹងនេះជាអតីតកន្លែងបន្ទុះភ្នំភ្លើងដែលមានទឹកថ្លាស្រស់ស្អាតជាមួយនិងបន្ទាត់កាត់ប្រមាណ ៨០០ម៉ែត្រ និងជំរៅ ៤៨ម៉ែត្រ។
ទឹកធ្លាក់កាចាញ
ទឹកធ្លាក់កាចាញជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំកាចាញ ស្រុកបាលុង មានចំងាយប្រមាណ ៦គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង។
ទឹកធ្លាក់ចាអុង
ទឹកធ្លាក់ចាអុងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំចាអុង ស្រុកអូរជុំ ដែលមានចំងាយ ២គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង។
ទឹកធ្លាក់កាទៀង
ទឹកធ្លាក់កាទៀងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំល្បាំង១ ស្រុកលំផាត់ មានចំងាយ ៧គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង៕
ខេត្តរតនៈគីរីជាខេត្តមួយដែលមានទេសភាពធម្មជាតិស្រស់បំព្រង់ និងជាតំបន់រស់នៅរបស់បងប្អួនជនជាតិភាគតិចក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខេត្តរតនៈគីរីមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០៧៨២គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៥៨៦គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តរតនៈគីរី
បឹងយក្សឡោម
បឹងយក្សឡោមជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយស្ថិតក្នុងឃុំយក្សឡោម ស្រុកបានលុង មានចំងាយ ៥គីឡួម៉ែត្រពីទីក្រុងបានលុង។ បឹងនេះជាអតីតកន្លែងបន្ទុះភ្នំភ្លើងដែលមានទឹកថ្លាស្រស់ស្អាតជាមួយនិងបន្ទាត់កាត់ប្រមាណ ៨០០ម៉ែត្រ និងជំរៅ ៤៨ម៉ែត្រ។
ទឹកធ្លាក់កាចាញ
ទឹកធ្លាក់កាចាញជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំកាចាញ ស្រុកបាលុង មានចំងាយប្រមាណ ៦គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង។
ទឹកធ្លាក់ចាអុង
ទឹកធ្លាក់ចាអុងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំចាអុង ស្រុកអូរជុំ ដែលមានចំងាយ ២គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង។
ទឹកធ្លាក់កាទៀង
ទឹកធ្លាក់កាទៀងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងឃុំល្បាំង១ ស្រុកលំផាត់ មានចំងាយ ៧គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាលុង៕
ខេត្តមណ្ឌលគីរី
ខេត្តមណ្ឌលគីរី
ខេត្តមណ្ទលគីរីជាខេត្តមានដែលស្ថិតនៅប៉ែកខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជាដែលជាខេត្តដែលមានផ្ទៃក្រលាធំជាងគេប៉ុន្តែមានប្រជាជនរស់នៅតិច និងជាតំបន់រស់នៅរបស់បងប្អួនជនជាតិភាគតិច។ ខេត្តមណ្ឌលគីរីមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ១៤២៨៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ៥២១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តមណ្ឌលគីរី
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលគេតែនឹងដល់នៅពេលដែលបានមកដល់ ឬរំលឹកពីខេត្តមណ្ឌលគីរី។ ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាជារមណីយដ្ឋានមានប្រជាប្រិយជាងគេប្រចាំខេត្តមណ្ឌលគីរី ដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជា ច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗ គឺមានចំងាយ ៤៣ គីឡូ ម៉ែត្រ ហើយទឹកជ្រោះប៊ូស្រាចែកចេញជាបីដំណាក់។
ទឹកជ្រោះសែនមនោរម្យ
ទឹកជ្រោះសែនមនោរម្យស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យដែលមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយទឹកជ្រោះនេះក៏បែងចែកជាបីដំណាក់ដូចទឹកជ្រោះប៊ូស្រាដែរ ហើយទឹកជ្រោះនេះជាទីប្រមូលផ្តុំគ្នារបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅពេលឈប់សំរាក និងពេលមានបុណ្យទានផ្សេងៗព្រោះមានទីតាំងនៅជិតទីរួមខេត្ត។
ទឹកជ្រោះមនោរម្យ
ទឹកជ្រោះមនោរម្យស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យដែលមានចំងាយ ១០០,៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយទឹកជ្រោះនេះមានទឹកធហូរល្បាក់ជំរាល និងផ្នែកខាងក្រោមមានអាងស្តុងទឹកយ៉ាងធំ ដែលអាចងូតទឹកលេងកំសាន្តយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
ទឹកជ្រោះជ្រៃធំ
ទឹកជ្រោះជ្រៃធំស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យ ដែលមានចំងាយ ៣៤គីឡូម៉ែត្រគីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ក្រៅពីនេះ តំបន់នេះមានចំការស្រឡៅព័ន្ធជុំវិញ និងដើមជ្រៃមួយដ៏ធំផងដែរ៕
 |
| ផ្កាព្រៃនាជ្រោះប៊ូស្រា |
ខេត្តមណ្ទលគីរីជាខេត្តមានដែលស្ថិតនៅប៉ែកខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជាដែលជាខេត្តដែលមានផ្ទៃក្រលាធំជាងគេប៉ុន្តែមានប្រជាជនរស់នៅតិច និងជាតំបន់រស់នៅរបស់បងប្អួនជនជាតិភាគតិច។ ខេត្តមណ្ឌលគីរីមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ១៤២៨៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ៥២១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៧ និងលេខ១៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តមណ្ឌលគីរី
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលគេតែនឹងដល់នៅពេលដែលបានមកដល់ ឬរំលឹកពីខេត្តមណ្ឌលគីរី។ ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាជារមណីយដ្ឋានមានប្រជាប្រិយជាងគេប្រចាំខេត្តមណ្ឌលគីរី ដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជា ច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗ គឺមានចំងាយ ៤៣ គីឡូ ម៉ែត្រ ហើយទឹកជ្រោះប៊ូស្រាចែកចេញជាបីដំណាក់។
ទឹកជ្រោះសែនមនោរម្យ
ទឹកជ្រោះសែនមនោរម្យស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យដែលមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយទឹកជ្រោះនេះក៏បែងចែកជាបីដំណាក់ដូចទឹកជ្រោះប៊ូស្រាដែរ ហើយទឹកជ្រោះនេះជាទីប្រមូលផ្តុំគ្នារបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅពេលឈប់សំរាក និងពេលមានបុណ្យទានផ្សេងៗព្រោះមានទីតាំងនៅជិតទីរួមខេត្ត។
ទឹកជ្រោះមនោរម្យ
ទឹកជ្រោះមនោរម្យស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យដែលមានចំងាយ ១០០,៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយទឹកជ្រោះនេះមានទឹកធហូរល្បាក់ជំរាល និងផ្នែកខាងក្រោមមានអាងស្តុងទឹកយ៉ាងធំ ដែលអាចងូតទឹកលេងកំសាន្តយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
ទឹកជ្រោះជ្រៃធំ
ទឹកជ្រោះជ្រៃធំស្ថិតក្នុងស្រុកសែនមនោរម្យ ដែលមានចំងាយ ៣៤គីឡូម៉ែត្រគីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ក្រៅពីនេះ តំបន់នេះមានចំការស្រឡៅព័ន្ធជុំវិញ និងដើមជ្រៃមួយដ៏ធំផងដែរ៕
 |
| គំរូផ្ទះបងប្អួនជនជាតិក្នុងចំការមួយ |
 |
| រាងបញ្ចេញសាប់បន្តិចហើយ |
 |
| រូបរបស់ខ្ញុំថតពីលើកំពូលភ្នំដោះក្រមុំ |
ខេត្តព្រះសីហនុ
ខេត្តព្រះសីហនុ
ខេត្តព្រះសីហនុជាតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្ម និងតំបន់ទេសចរណ៍មួយដ៏សំខាន់របស់ប្រទេសកម្ពុជា។
ខេត្តព្រះសីហនុមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ៨៦៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៣០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញផ្លូវជាតិ លេខ ជាតិលេខ៤។
កំពង់ផែរប្រចាំខេត្តព្រះសីហនុជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំនៃសេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្ម និងឆ្នេរនានាៗជាប្រភពដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ
ក្បាលឆាយ
ក្បាលឆាយជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយរបស់ខេត្តព្រះសីហនុដែលមានទីតាំងស្ថិតក្នុងភូមិព្រៃនុប មានចំងាយ ៧គីឡួម៉ែត្រពីក្រុងព្រះសីហនុ។ រមណីយដ្ឋានក្បាលឆាយមានទឹកធ្លាក់ និងទេសភាពស្រស់បំព្រងដោយបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរមកកំសាន្តជាច្រើនផងដែរ។
ឆ្នេរកំសាន្ត
ខេត្តព្រះសីហនុមានឆ្នេរសំរាប់បំរើការដល់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិជាច្រើនដូចជា ឆ្នេរអូរឈើទាល ឆ្នេរសុខា ឆ្នេប្រាំពីរជាន់ ឆ្នេរឯករាជ ឆ្នេរដើមជ្រៃ។ ឆ្នេរអូរឈើទាល គឺជាឆ្នេរមួយដែលមានប្រជាប្រិយភាពបំផុតក្នុងចំណោមឆ្នេរទាំងអស់ដោយសារឆ្នេរនេះមានលក្ខណះវែង ជំរៅទឹកចរាក់ ទឹកមានសភាពស្ងប់ និងបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់។
កោះពស់
កោះពស់ជាកោះមួយដែលមានទេសភាពស្រស់ស្អាត់ និងមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ស្ថិតឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រប្រមាណ ១គីឡូម៉ែត្រ ហើយភាគច្រើនភ្ញៀវទេសចរដែលធ្វើដំណើរទៅតំបន់តែងតែមានខ្ចប់ចំនីអាហារទៅតាមខ្លួមពួកគេ។
ឧទ្យានជាតិព្រះស៊ីហនុរាម
ឧទ្យានជាតិព្រះស៊ីហនុរាមដែលមានអ្នកខ្លះហៅថាឆ្នេរសមុទ្ររាមគឺមានចំងាយប្រមាណ ១៨គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងព្រសីហនុមានឆ្នេរស្រស់ស្អាត ចំការដូង និងដើមកោងកាងជាពិសេសមានសត្វស្លាបច្រើនប្រភេទ៕
 |
| រូបភាពខ្ញុំនៅឆ្នេរអូរឈើទាល |
ខេត្តព្រះសីហនុជាតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្ម និងតំបន់ទេសចរណ៍មួយដ៏សំខាន់របស់ប្រទេសកម្ពុជា។
ខេត្តព្រះសីហនុមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ៨៦៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៣០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញផ្លូវជាតិ លេខ ជាតិលេខ៤។
កំពង់ផែរប្រចាំខេត្តព្រះសីហនុជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំនៃសេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្ម និងឆ្នេរនានាៗជាប្រភពដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ
ក្បាលឆាយ
ក្បាលឆាយជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយរបស់ខេត្តព្រះសីហនុដែលមានទីតាំងស្ថិតក្នុងភូមិព្រៃនុប មានចំងាយ ៧គីឡួម៉ែត្រពីក្រុងព្រះសីហនុ។ រមណីយដ្ឋានក្បាលឆាយមានទឹកធ្លាក់ និងទេសភាពស្រស់បំព្រងដោយបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរមកកំសាន្តជាច្រើនផងដែរ។
ឆ្នេរកំសាន្ត
ខេត្តព្រះសីហនុមានឆ្នេរសំរាប់បំរើការដល់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិជាច្រើនដូចជា ឆ្នេរអូរឈើទាល ឆ្នេរសុខា ឆ្នេប្រាំពីរជាន់ ឆ្នេរឯករាជ ឆ្នេរដើមជ្រៃ។ ឆ្នេរអូរឈើទាល គឺជាឆ្នេរមួយដែលមានប្រជាប្រិយភាពបំផុតក្នុងចំណោមឆ្នេរទាំងអស់ដោយសារឆ្នេរនេះមានលក្ខណះវែង ជំរៅទឹកចរាក់ ទឹកមានសភាពស្ងប់ និងបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់។
កោះពស់
កោះពស់ជាកោះមួយដែលមានទេសភាពស្រស់ស្អាត់ និងមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ស្ថិតឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រប្រមាណ ១គីឡូម៉ែត្រ ហើយភាគច្រើនភ្ញៀវទេសចរដែលធ្វើដំណើរទៅតំបន់តែងតែមានខ្ចប់ចំនីអាហារទៅតាមខ្លួមពួកគេ។
ឧទ្យានជាតិព្រះស៊ីហនុរាម
ឧទ្យានជាតិព្រះស៊ីហនុរាមដែលមានអ្នកខ្លះហៅថាឆ្នេរសមុទ្ររាមគឺមានចំងាយប្រមាណ ១៨គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងព្រសីហនុមានឆ្នេរស្រស់ស្អាត ចំការដូង និងដើមកោងកាងជាពិសេសមានសត្វស្លាបច្រើនប្រភេទ៕
 | |
| ពពកខ្មៅម្តុំ ខៀវម្តុំ |
 | ||||||
| ប្រសាទបែបស្រមៃរបស់ខ្ញុំ | |
 |
| ទិដ្ឋភាពជិតទៅកោះ |
ខេត្តកំពត
ខេត្តកំពត
ខេត្តកំពតជាខេត្ដមួយស្ថិតនៅប៉ែកខាងត្បួងនៃប្រទេសកម្ពុជាដែលមានប្រភពនៃការផលិតផលអំពិលមួយប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា។ ខេត្តកំពតមានផ្ទៃក្រឡាសរុបចំនួន ៤៨៧៣ គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ១៤៨គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តកំពត
ភ្នំបូគោ
ភ្នំបូគោជារមណីយដ្ឋានមួយដែលមានចំងាយ ៤២គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត។ ភ្នំបូគោមានកំពស់ ១០៧៥ម៉ែត្រ ហើយលើភ្នំនោះមានសំណង់ដែលបន្សល់ទុកតាំងពីសម័យកម្ពុជាស្ថិតក្រោមអាណាគមបារាំងដែលមាន សណ្ឋាគារ កាស៊ីនូ ព្រះវិហារ ផ្ទះ ។ល។ នៅលើកំពូលភ្នំយើងអាចមើលឃើញទេសភាពដ៏ស្រស់បំព្រងនៃខេត្តកំពត ខេត្តព្រះសីហនុ ពិសេសជាមួយដុំពពកដែលអណ្តែតនៅលើកំពួលភ្នំនេះ និងផ្ទៃសមុទ្រខៀវស្រងាត់ដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។
ភ្នំកំពង់ត្រាច
ភ្នំកំពង់ត្រាចរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយស្ថិតក្នុងឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង ស្រុកកំពង់ត្រាចដែលមានចំងាយ ៤៨គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត។ ភ្នំកំពង់ត្រាចមានផ្ទះថ្ម និងរូងល្អាងថ្មជាច្រើនសំរាប់អោយភ្ញៀវទេសចរមកទស្សនាកំសាន្ត។
ទឹកឈូ
ទឹកឈូរជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលស្ថិតក្នុងឃុំភូមិស្នំប្រាំពីរ ឃុំម៉ាក់ប្រាង ស្រុកកំពត និងបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាតិ អន្តរជាតិជាច្រើនដោយសារទេសភាពធម្មជាតិនៅតំបន់នេះ និងទឹកជ្រោះដែលហូរធ្លាក់ពីភ្នំនៅតំបន់ក្បែរនោះ។
កោះទន្សាយ
កោះទន្សាយជារមណីយដ្ឋានល្អប្រណិតមួយដែលមានចំងាយ ៤,៥គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត់។ កោះទន្សាយមានឆ្នេរខ្សាច់ស្រស់ស្អាត់បែបធម្មជាតិ និងក្រោមទឹកមានផ្កាសមុទ្រ សត្វសមុទ្រ និងរុក្ខជាតិជាច្រើនសំរាប់ជាទីកំសាន្តរបស់ភ្ញៀវទេសចរដែលមកទស្សនាកំសាន្តនៅតំបន់នេះ៕
ខេត្តកំពតជាខេត្ដមួយស្ថិតនៅប៉ែកខាងត្បួងនៃប្រទេសកម្ពុជាដែលមានប្រភពនៃការផលិតផលអំពិលមួយប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា។ ខេត្តកំពតមានផ្ទៃក្រឡាសរុបចំនួន ៤៨៧៣ គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ១៤៨គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៣។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តកំពត
ភ្នំបូគោ
ភ្នំបូគោជារមណីយដ្ឋានមួយដែលមានចំងាយ ៤២គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត។ ភ្នំបូគោមានកំពស់ ១០៧៥ម៉ែត្រ ហើយលើភ្នំនោះមានសំណង់ដែលបន្សល់ទុកតាំងពីសម័យកម្ពុជាស្ថិតក្រោមអាណាគមបារាំងដែលមាន សណ្ឋាគារ កាស៊ីនូ ព្រះវិហារ ផ្ទះ ។ល។ នៅលើកំពូលភ្នំយើងអាចមើលឃើញទេសភាពដ៏ស្រស់បំព្រងនៃខេត្តកំពត ខេត្តព្រះសីហនុ ពិសេសជាមួយដុំពពកដែលអណ្តែតនៅលើកំពួលភ្នំនេះ និងផ្ទៃសមុទ្រខៀវស្រងាត់ដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។
ភ្នំកំពង់ត្រាច
ភ្នំកំពង់ត្រាចរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយស្ថិតក្នុងឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង ស្រុកកំពង់ត្រាចដែលមានចំងាយ ៤៨គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត។ ភ្នំកំពង់ត្រាចមានផ្ទះថ្ម និងរូងល្អាងថ្មជាច្រើនសំរាប់អោយភ្ញៀវទេសចរមកទស្សនាកំសាន្ត។
ទឹកឈូ
ទឹកឈូរជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលស្ថិតក្នុងឃុំភូមិស្នំប្រាំពីរ ឃុំម៉ាក់ប្រាង ស្រុកកំពត និងបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាតិ អន្តរជាតិជាច្រើនដោយសារទេសភាពធម្មជាតិនៅតំបន់នេះ និងទឹកជ្រោះដែលហូរធ្លាក់ពីភ្នំនៅតំបន់ក្បែរនោះ។
កោះទន្សាយ
កោះទន្សាយជារមណីយដ្ឋានល្អប្រណិតមួយដែលមានចំងាយ ៤,៥គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពត់។ កោះទន្សាយមានឆ្នេរខ្សាច់ស្រស់ស្អាត់បែបធម្មជាតិ និងក្រោមទឹកមានផ្កាសមុទ្រ សត្វសមុទ្រ និងរុក្ខជាតិជាច្រើនសំរាប់ជាទីកំសាន្តរបស់ភ្ញៀវទេសចរដែលមកទស្សនាកំសាន្តនៅតំបន់នេះ៕
ខេត្តកោះកុង
ខេត្តកោះកុង
ខេត្តកោះកុងជាច្រកនាំចេញនាំចូលសេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្មមួយដែលជាព្រំប្រទល់ជាប់ឈូងសមុទ្ររបស់ប្រទេសថៃ។ ខេត្តកោះកុងមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ១១១៦០គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៧១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានី ភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៤ និងលេខ៦៨។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តកោះកុង
រមណីយដ្ឋានចាំយាម
រមណីយដ្ឋានចាំយាមជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលស្ថិតក្នុងស្រុកមណ្ឌលសីមា ជាប់ព្រំប្រទល់ កម្ពុជា-ថៃ ដែលមានចំងាយ ១០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ តំបន់នេះមានឆ្នេរសមុជទឹក និងសួនសត្វអន្តរជាតិ កាស៊ីនួ ផ្ទះសំណាក់ និងពិសេសសណ្ឋាគារខ្នាតផ្កាយ៥។
ឃុនឆាងឃុនផែន
ឃុនឆាំងឃុនផែនគឺជាចេតីយ៍មួយស្ថិតនៅលើផ្ទាំងថ្មកណ្តាលដៃសមុទ្រដែលមានចំងាយ ១គីឡួម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ចេតីយ៍នេះមានកំពស់ ៤ម៉ែត្រធ្វើពីថ្ម ដែលជាកន្លែងសក្ការៈបូជារបស់អ្នកស្រុកកោះកុងដែលមានផ្ទៃថ្ម ៤០ម៉ែត្រការេ។
ទឹកធ្លាក់តាតៃ
ទឹកធ្លាក់តាតៃជារមណីដ្ឋានគំរូប្រចាំខេត្តកោះកុង ស្ថិតក្នុងភូមិតាតៃ ស្រុកស្មាច់មានជ័យ ដែលមានចំងាយ ២០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ទឹកធ្លាក់នេះមានពីរជាន់ ជាន់ទីមួយមានកំពស់ប្រហែល ៦ម៉ែត្រនិងជាន់ទីពីរមានកំពស់ប្រហែល ១៥ម៉ែត្រ ។
កោះមួល និង កោះស្តេច
· កោះមូលស្ថិតក្នុងស្រុកកោះកុង មានចំងាយ ២៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយនៅលើកោះនេះមានកូនភ្នំជាច្រើនដែលមានទេសភាពស្រស់បំព្រង និងមានទឹកធ្លាក់ជាង ១០កន្លែងសំរាប់ លេងកំសាន្ត។ ជាមួយបណ្តោយ ២២គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹងគីឡូម៉ែត្រ កោះមូលគឺត្រូវបានចាត់ទុកជាកោះដែលធំជាងគេក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
· កោះស្តេចស្ថិតក្នុងស្រុកគីរីសាគរ ដែលមានចំងាយ ៨១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តកោះកុង។កោះស្តេចជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលមានឆ្នេរខ្សាច់វែង និងតំបន់សំបូរផ្កាសមុទ្រ និងត្រីសមុទ្រគ្រប់ប្រភេទ៕
ខេត្តកោះកុងជាច្រកនាំចេញនាំចូលសេដ្ឋកិច្ចពាណិជកម្មមួយដែលជាព្រំប្រទល់ជាប់ឈូងសមុទ្ររបស់ប្រទេសថៃ។ ខេត្តកោះកុងមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ១១១៦០គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៧១គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានី ភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៤ និងលេខ៦៨។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តកោះកុង
រមណីយដ្ឋានចាំយាម
រមណីយដ្ឋានចាំយាមជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដែលស្ថិតក្នុងស្រុកមណ្ឌលសីមា ជាប់ព្រំប្រទល់ កម្ពុជា-ថៃ ដែលមានចំងាយ ១០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ តំបន់នេះមានឆ្នេរសមុជទឹក និងសួនសត្វអន្តរជាតិ កាស៊ីនួ ផ្ទះសំណាក់ និងពិសេសសណ្ឋាគារខ្នាតផ្កាយ៥។
ឃុនឆាងឃុនផែន
ឃុនឆាំងឃុនផែនគឺជាចេតីយ៍មួយស្ថិតនៅលើផ្ទាំងថ្មកណ្តាលដៃសមុទ្រដែលមានចំងាយ ១គីឡួម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ចេតីយ៍នេះមានកំពស់ ៤ម៉ែត្រធ្វើពីថ្ម ដែលជាកន្លែងសក្ការៈបូជារបស់អ្នកស្រុកកោះកុងដែលមានផ្ទៃថ្ម ៤០ម៉ែត្រការេ។
ទឹកធ្លាក់តាតៃ
ទឹកធ្លាក់តាតៃជារមណីដ្ឋានគំរូប្រចាំខេត្តកោះកុង ស្ថិតក្នុងភូមិតាតៃ ស្រុកស្មាច់មានជ័យ ដែលមានចំងាយ ២០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត។ ទឹកធ្លាក់នេះមានពីរជាន់ ជាន់ទីមួយមានកំពស់ប្រហែល ៦ម៉ែត្រនិងជាន់ទីពីរមានកំពស់ប្រហែល ១៥ម៉ែត្រ ។
កោះមួល និង កោះស្តេច
· កោះមូលស្ថិតក្នុងស្រុកកោះកុង មានចំងាយ ២៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ហើយនៅលើកោះនេះមានកូនភ្នំជាច្រើនដែលមានទេសភាពស្រស់បំព្រង និងមានទឹកធ្លាក់ជាង ១០កន្លែងសំរាប់ លេងកំសាន្ត។ ជាមួយបណ្តោយ ២២គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹងគីឡូម៉ែត្រ កោះមូលគឺត្រូវបានចាត់ទុកជាកោះដែលធំជាងគេក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
· កោះស្តេចស្ថិតក្នុងស្រុកគីរីសាគរ ដែលមានចំងាយ ៨១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តកោះកុង។កោះស្តេចជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលមានឆ្នេរខ្សាច់វែង និងតំបន់សំបូរផ្កាសមុទ្រ និងត្រីសមុទ្រគ្រប់ប្រភេទ៕
ខេត្តព្រះវិហារ
ខេត្តព្រះវិហារ
ខេត្តព្រះវិហារស្ថិតនៅក្នុងភូមិសាស្រ្តជើងនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាជាប់និងព្រំប្រទល់ប្រទេសថៃដែលសំបូរទៅដោយព្រៃឈើ ភ្នំ ស្ទឹង ដងអួ។ ខេត្តព្រះវិហារមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១៣៧៨៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៩៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៦។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រះវិហារ
ប្រាសាទព្រះវិហារ
ប្រាសាទព្រះវិហារស្ថិតក្នុងភូមិស្វាយជ្រុំ ឃុំកន្ទួត ស្រុកជាំក្សាន្ត នៅលើជួរភ្នំដងរ៉ែក ដែលមានចំងាយ ១០៨គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តព្រះវិហារ។ ប្រាសាទព្រះវិហារជារមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រដែលពីដើមមាន ឈ្មោះថា ស្រីសិខរូស្វារៈ ប្រែថា បារមីភ្នំ ដោយប្រាសាទនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើងចុងសតវត្សរ៍ទី៩ និងដើមសតវត្សរ៍ទី១២។
ប្រាសាទកោះកេរិ៍្ត
ប្រាសាទកោះកេរិ៍្តមានទីតាំងស្ថិតក្នុងភូមិស្រយ៉ង ស្រុកគួលេន មានចំងាយ ៤៩គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តព្រះវិហារ។ ប្រាសាទកោះកេរិ៍្តមានលក្ខណះជាប្រាសាទភ្នំកំពស់ប្រមាណ ៣៥ម៉ែត្រចែកចេញជា៧ថ្នាក់បែរមុខទៅរាជធានីអង្គរ ហើយក្រុមប្រាសាទកោះកេរិ៍្តដែលបានរកឃើញសព្វថ្ងៃមានចំនួន៩៦ប្រាសាទ ដួចជា៖ ប្រាសាទដាវ បឹងវែង ត្រពាំងព្រៃ ដីឆ្នាំង ស្រុងស្រឡៅ ត្រពាំងតា ទឹកក្រហម ដំរីស បន្ទាយពីរជាន់ ធំបល័ង្គ ត្រពាំងស្វាយ ។
ក្រៅប្រាសាទព្រះវិហារ និងក្រុមប្រាសាទកោះកេរិ៍្ត ខេត្តព្រះវិហារក៏មានប្រាសាទមួយចំនួនទៀតដួចជា៖ ប្រាសាទបាកាន ប្រាសាទនរាយ ប្រាសាទភ្នំព្រលាន ប្រាសាទនាគបួន ប្រាសាទក្រពុំឈួកប្រាសាទគោកបេង៕
ខេត្តព្រះវិហារស្ថិតនៅក្នុងភូមិសាស្រ្តជើងនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាជាប់និងព្រំប្រទល់ប្រទេសថៃដែលសំបូរទៅដោយព្រៃឈើ ភ្នំ ស្ទឹង ដងអួ។ ខេត្តព្រះវិហារមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១៣៧៨៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ២៩៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៦។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តព្រះវិហារ
ប្រាសាទព្រះវិហារ
ប្រាសាទព្រះវិហារស្ថិតក្នុងភូមិស្វាយជ្រុំ ឃុំកន្ទួត ស្រុកជាំក្សាន្ត នៅលើជួរភ្នំដងរ៉ែក ដែលមានចំងាយ ១០៨គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តព្រះវិហារ។ ប្រាសាទព្រះវិហារជារមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រដែលពីដើមមាន ឈ្មោះថា ស្រីសិខរូស្វារៈ ប្រែថា បារមីភ្នំ ដោយប្រាសាទនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើងចុងសតវត្សរ៍ទី៩ និងដើមសតវត្សរ៍ទី១២។
ប្រាសាទកោះកេរិ៍្ត
ប្រាសាទកោះកេរិ៍្តមានទីតាំងស្ថិតក្នុងភូមិស្រយ៉ង ស្រុកគួលេន មានចំងាយ ៤៩គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តព្រះវិហារ។ ប្រាសាទកោះកេរិ៍្តមានលក្ខណះជាប្រាសាទភ្នំកំពស់ប្រមាណ ៣៥ម៉ែត្រចែកចេញជា៧ថ្នាក់បែរមុខទៅរាជធានីអង្គរ ហើយក្រុមប្រាសាទកោះកេរិ៍្តដែលបានរកឃើញសព្វថ្ងៃមានចំនួន៩៦ប្រាសាទ ដួចជា៖ ប្រាសាទដាវ បឹងវែង ត្រពាំងព្រៃ ដីឆ្នាំង ស្រុងស្រឡៅ ត្រពាំងតា ទឹកក្រហម ដំរីស បន្ទាយពីរជាន់ ធំបល័ង្គ ត្រពាំងស្វាយ ។
ក្រៅប្រាសាទព្រះវិហារ និងក្រុមប្រាសាទកោះកេរិ៍្ត ខេត្តព្រះវិហារក៏មានប្រាសាទមួយចំនួនទៀតដួចជា៖ ប្រាសាទបាកាន ប្រាសាទនរាយ ប្រាសាទភ្នំព្រលាន ប្រាសាទនាគបួន ប្រាសាទក្រពុំឈួកប្រាសាទគោកបេង៕
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យស្ថិតនៅប៉ែកពាយ័ព្យនៃប្រទេសកម្ពុជានៅជាប់និងព្រំប្រទល់ប្រទេសថៃ ដែលមានចំងាយ ៣៥៩គីឡូពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៦៦៧៩គីឡូការេ។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តបន្ទាយរមានជ័យ
ភ្នំបាក់ និងភ្នំជញ្ជាំង
ភ្នំបាក់ និងភ្នំជញ្ជាំងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ ស្ថិតក្នុងស្រុកសិរីសោភ័ណ្ឌ ដែលមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង៣៦៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។ រមណីយដ្ឋាននេះមានផ្ទាំងថ្មធំៗគួរជាទីទស្សនាពិសេសនៅមានរោងល្អាងភ្នំក្រោមដីដែលមានជំរៅ ១២ម៉ែត្រ និងផ្ទៃ ១០ម៉ែត្រការេ។
ល្អាងភ្នំតូច
ល្អាងភ្នំតូចជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ក្នុងស្រុកមង្គលបូរី ដែលមានចំងាយ ២៨គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង៣៣២គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។
អាងទឹកកងវ៉ា
អាងទឹកកងវ៉ាស្ថិតក្នុងស្រុកសិរីសោភ័ណ្ឌ ដែលមានចំងាយ ៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង ៣៦៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។ តំបន់ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិសំរាប់អោយភ្ញៀវទេសចរងូតទឹកកំសាន្ត ស្ទួចត្រី ជិះទួកលេងកំសាន្ត អាងទឹកកងវ៉ាត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងរបបខ្មែរក្រហមសំរាប់យកទឹកធ្វើស្រែប្រាំង។
ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មា
ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាជារមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រមួយស្ថិតក្នុងស្រុកថ្មពួក ដែលមានចំងាយ ៥៩គីឡួម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង ៤១៩ពីរាជធានីភ្នំពេញ។ ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាត្រូវបានសាងសង់ឡើងចន្លោះសតវត្សរ៍ទី១២ និង ១៣ ហើយក្រៅពីប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាក៏នៅមានប្រាសាទមួយចំនួនដែលមានក្នុងខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដូចជា ប្រាសាទបន្ទាយទ័ព ប្រាសាទព្រះឈរ ប្រាសាទប្រាំ ជាដើម៕
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យស្ថិតនៅប៉ែកពាយ័ព្យនៃប្រទេសកម្ពុជានៅជាប់និងព្រំប្រទល់ប្រទេសថៃ ដែលមានចំងាយ ៣៥៩គីឡូពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៦៦៧៩គីឡូការេ។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តបន្ទាយរមានជ័យ
ភ្នំបាក់ និងភ្នំជញ្ជាំង
ភ្នំបាក់ និងភ្នំជញ្ជាំងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ ស្ថិតក្នុងស្រុកសិរីសោភ័ណ្ឌ ដែលមានចំងាយ ៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង៣៦៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។ រមណីយដ្ឋាននេះមានផ្ទាំងថ្មធំៗគួរជាទីទស្សនាពិសេសនៅមានរោងល្អាងភ្នំក្រោមដីដែលមានជំរៅ ១២ម៉ែត្រ និងផ្ទៃ ១០ម៉ែត្រការេ។
ល្អាងភ្នំតូច
ល្អាងភ្នំតូចជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ក្នុងស្រុកមង្គលបូរី ដែលមានចំងាយ ២៨គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង៣៣២គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។
អាងទឹកកងវ៉ា
អាងទឹកកងវ៉ាស្ថិតក្នុងស្រុកសិរីសោភ័ណ្ឌ ដែលមានចំងាយ ៤គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង ៣៦៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។ តំបន់ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិសំរាប់អោយភ្ញៀវទេសចរងូតទឹកកំសាន្ត ស្ទួចត្រី ជិះទួកលេងកំសាន្ត អាងទឹកកងវ៉ាត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងរបបខ្មែរក្រហមសំរាប់យកទឹកធ្វើស្រែប្រាំង។
ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មា
ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាជារមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រមួយស្ថិតក្នុងស្រុកថ្មពួក ដែលមានចំងាយ ៥៩គីឡួម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត និង ៤១៩ពីរាជធានីភ្នំពេញ។ ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាត្រូវបានសាងសង់ឡើងចន្លោះសតវត្សរ៍ទី១២ និង ១៣ ហើយក្រៅពីប្រាសាទបន្ទាយឆ្មាក៏នៅមានប្រាសាទមួយចំនួនដែលមានក្នុងខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដូចជា ប្រាសាទបន្ទាយទ័ព ប្រាសាទព្រះឈរ ប្រាសាទប្រាំ ជាដើម៕
ខេត្តសៀមរាប
ខេត្តសៀមរាប
ខេត្តសៀមរាបនៅភាគខាងពាយ័ព្យនៃប្រទេស គឺជាខេត្តមួយដែលអរិយធម៌ និង វប្បធម៌ចំនាស់មួយក្នុងចំនោមបណ្តាលខេត្តក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយក៏ជាតំបន់ទេសចរណ៍សំខាន់មួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេចរណ៍ជាច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗពិសេសគឺភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិ។ ខេត្តសៀមរាបមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០២៩០គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៣១៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៦។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តសៀមរាប
ប្រាសាទអង្គរវត្ត
ប្រាសាទអង្គរវត្តជាប្រាសាទដ៏ប្រណិតមួយប្រចាំខេត្តសៀមរាបដែលស្ថិតក្នុងស្រុកសៀមរាបគឺនៅខាងជើងនៃក្រុងសៀមរាម។ ប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងដើមសតវត្សរ៍ទី១២ដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះវិស្ណុក្នុងព្រហ្មមសាសនា ហើយប្រាសាទអង្គរវត្តមានកំពស់ ៦៥ម៉ែត្រនិងមានក្រឡាផ្ទៃប្រហែល ២០០ហិចតា រាងជាចតុកោណកែង ដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយកំពែង និងគូរទឹក។
ភ្នំបាខែង
ភ្នំបាខែងជាកន្លែងដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនមកទស្សនាសំរាប់ពេលថ្ងៃលិចដោយយើងអាចឃើញទេសភាពព្រៃឈើបៃតង និងប្រាង្គប្រាសាទអង្គរវត្តដ៏ស្រស់ស្អាតពីលើកំពួលភ្នំ។ ភ្នំបាខែងមានកំពស់ ៦៥ម៉ែត្រ ប្រាសាទភ្នំបាខែងជាប្រាសាទដែលស្ថិតលើភ្នំបាខែង ត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងចុងសតវត្សរ៍ទី៩ និងដើមសតវត្សរ៍ទី ១០។
ប្រាសាទបាយ័ន
ប្រាសាទបាយ័នជាប្រាសាទស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃអង្គរធំដែលជាទីក្រុងចុងក្រោយបង្អស់នៃសម័យអង្គររហូតដល់សតវត្សរ៍ទី១៥របស់អាណាចក្រខ្មែរដ៏អស្ចារ្យ។ ប្រាសាទបាយ័នត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងចុងសតវត្សរ៍ទី១២ និងដើមសតវត្សរ៍ទី១៣។
ប្រាសាទបន្ទាយស្រី
ប្រាសាទបន្ទាយស្រីជាប្រាសាទមួយដែលក្បាច់រចនាល្អប្រណិតស្ថិតក្នុងភូមិបន្ទាយស្រី ស្រុកបន្ទាយស្រីមានចំងាយប្រមាណ ៣២គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសៀមរាប។ ប្រាសាទបន្ទាយស្រីត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅពាក់កណ្តាលនៃសតវត្សរ៍ទី១០ដើម្បីឧទទ្ទិសដល់ព្រហ្មមញ្ញសាសនា។
ភ្នំគួលេន
ភ្នំគូលេនស្ថិតក្នុងស្រុក ស្វាយលើ និងស្រុកវ៉ាវិន ដែលមានចំងាយ ៦០គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសៀមរាប និងប្រហែល ២៥គីឡូម៉ែត្រពីប្រាសាទបន្ទាយស្រី។ នៅលើភ្នំមានកន្លែងសំរាប់ភ្ញៀវទេសចរដូចជា ជប់ព្រះ លិង្គ១០០០ ស្រះដំរី ព្រះលានស្តេចគំលង់ ព្រះអង្គធំ និង ទឹកធ្លាក់ភ្នំគូលេន។
ខេត្តសៀមរាបមានប្រាសាទជាច្រើនទៀតដូចជាប្រាសាទក្នុងវង់តូច វង់ធំ និងប្រាសាទនៅតំបន់ផ្សេងៗទៀត ក្រៅពីរមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងនោះហើយខេត្តសៀមរាបនៅមានរមណីយដ្ឋាន សំរាប់ភ្ញៀវទេសចរទស្សនាកំសាន្តផ្សេងទៀតដួចជាភូមិបណ្តែតទឹក ភូមិវប្បធម៌ សារមន្ទី ជំរកសត្វស្លាប់ និងទេសភាពតាមដងទន្លេសាប់៕
ខេត្តសៀមរាបនៅភាគខាងពាយ័ព្យនៃប្រទេស គឺជាខេត្តមួយដែលអរិយធម៌ និង វប្បធម៌ចំនាស់មួយក្នុងចំនោមបណ្តាលខេត្តក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយក៏ជាតំបន់ទេសចរណ៍សំខាន់មួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេចរណ៍ជាច្រើនក្នុងមួយឆ្នាំៗពិសេសគឺភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិ។ ខេត្តសៀមរាបមានផ្ទៃក្រឡាសរុប ១០២៩០គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៣១៤គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៦។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តសៀមរាប
ប្រាសាទអង្គរវត្ត
ប្រាសាទអង្គរវត្តជាប្រាសាទដ៏ប្រណិតមួយប្រចាំខេត្តសៀមរាបដែលស្ថិតក្នុងស្រុកសៀមរាបគឺនៅខាងជើងនៃក្រុងសៀមរាម។ ប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងដើមសតវត្សរ៍ទី១២ដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះវិស្ណុក្នុងព្រហ្មមសាសនា ហើយប្រាសាទអង្គរវត្តមានកំពស់ ៦៥ម៉ែត្រនិងមានក្រឡាផ្ទៃប្រហែល ២០០ហិចតា រាងជាចតុកោណកែង ដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយកំពែង និងគូរទឹក។
ភ្នំបាខែង
ភ្នំបាខែងជាកន្លែងដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនមកទស្សនាសំរាប់ពេលថ្ងៃលិចដោយយើងអាចឃើញទេសភាពព្រៃឈើបៃតង និងប្រាង្គប្រាសាទអង្គរវត្តដ៏ស្រស់ស្អាតពីលើកំពួលភ្នំ។ ភ្នំបាខែងមានកំពស់ ៦៥ម៉ែត្រ ប្រាសាទភ្នំបាខែងជាប្រាសាទដែលស្ថិតលើភ្នំបាខែង ត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងចុងសតវត្សរ៍ទី៩ និងដើមសតវត្សរ៍ទី ១០។
ប្រាសាទបាយ័ន
ប្រាសាទបាយ័នជាប្រាសាទស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃអង្គរធំដែលជាទីក្រុងចុងក្រោយបង្អស់នៃសម័យអង្គររហូតដល់សតវត្សរ៍ទី១៥របស់អាណាចក្រខ្មែរដ៏អស្ចារ្យ។ ប្រាសាទបាយ័នត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងចុងសតវត្សរ៍ទី១២ និងដើមសតវត្សរ៍ទី១៣។
ប្រាសាទបន្ទាយស្រី
ប្រាសាទបន្ទាយស្រីជាប្រាសាទមួយដែលក្បាច់រចនាល្អប្រណិតស្ថិតក្នុងភូមិបន្ទាយស្រី ស្រុកបន្ទាយស្រីមានចំងាយប្រមាណ ៣២គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសៀមរាប។ ប្រាសាទបន្ទាយស្រីត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅពាក់កណ្តាលនៃសតវត្សរ៍ទី១០ដើម្បីឧទទ្ទិសដល់ព្រហ្មមញ្ញសាសនា។
ភ្នំគួលេន
ភ្នំគូលេនស្ថិតក្នុងស្រុក ស្វាយលើ និងស្រុកវ៉ាវិន ដែលមានចំងាយ ៦០គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសៀមរាប និងប្រហែល ២៥គីឡូម៉ែត្រពីប្រាសាទបន្ទាយស្រី។ នៅលើភ្នំមានកន្លែងសំរាប់ភ្ញៀវទេសចរដូចជា ជប់ព្រះ លិង្គ១០០០ ស្រះដំរី ព្រះលានស្តេចគំលង់ ព្រះអង្គធំ និង ទឹកធ្លាក់ភ្នំគូលេន។
ខេត្តសៀមរាបមានប្រាសាទជាច្រើនទៀតដូចជាប្រាសាទក្នុងវង់តូច វង់ធំ និងប្រាសាទនៅតំបន់ផ្សេងៗទៀត ក្រៅពីរមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងនោះហើយខេត្តសៀមរាបនៅមានរមណីយដ្ឋាន សំរាប់ភ្ញៀវទេសចរទស្សនាកំសាន្តផ្សេងទៀតដួចជាភូមិបណ្តែតទឹក ភូមិវប្បធម៌ សារមន្ទី ជំរកសត្វស្លាប់ និងទេសភាពតាមដងទន្លេសាប់៕
ខេត្តឧត្តរមានជ័យ
ខេត្តឧត្តរមានជ័យ
ខេត្តឧត្តរមានជ័យស្ថិតនៅប៉ែកខាងជើងឈៀងខាងលិចនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានព្រំប្រទល់ខាងជើងជាប់នឹងប្រទេសថៃ។ ខេត្តឧត្តមានជ័យមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៦១៥៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៤៦៩គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យ
អួស្មាច់
អូរស្មាច់មានចំងាយ ៤១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តដែលស្ថិតតាមបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។ តំបន់នេះជាកន្លែងកំសាន្តខ្នាតអន្តរជាតិដែលរៀបចំអោយមានដួចកាស៊ីណូ សណ្ឋាគារខ្នាតផ្កាយប្រាំ និងភោជនីយដ្ឋាន។
តំបន់វប្បធម៌ខ្មែរក្រហម
តំបន់វប្បធម៌ខ្មែរក្រហមមានទីតាំងក្នុងទីរួមខេត្តស្រុងអន្លង់វែង ចំងាយ ១០០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តដោយនៅទីនោះជាទីតាំងផ្ទះរបស់តាម៉ុក។ តំបន់នេះបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនក្នុងការមកទស្សនានិងថតរូបរួបភាពសកម្មភាពដែលក្រុមខ្មែរក្រហមបានបន្សល់ទុក។
ទឹកធ្លាក់ចំប៉ី
ទឹកធ្លាក់ចំប៉ី ឫទឹកធ្លាក់ល្អាងតាថងមានចំងាយ ៣៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ដែលជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយមានផ្ទាំងថ្មទំហំ៥០០ម៉ែត្រការេ និងមានទឹកធ្លាក់សំរាប់ងួតទឹកលាងកំសាន្តបានជាមួយនិងផ្កាចំរុះពណ៌ពិសេសផ្កាអ័កគីដេ៕
ខេត្តឧត្តរមានជ័យស្ថិតនៅប៉ែកខាងជើងឈៀងខាងលិចនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានព្រំប្រទល់ខាងជើងជាប់នឹងប្រទេសថៃ។ ខេត្តឧត្តមានជ័យមានក្រឡាផ្ទៃសរុប ៦១៥៨គីឡូម៉ែត្រការេ និងមានចំងាយ ៤៦៩គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញតាមផ្លូវជាតិលេខ៥។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យ
អួស្មាច់
អូរស្មាច់មានចំងាយ ៤១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តដែលស្ថិតតាមបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។ តំបន់នេះជាកន្លែងកំសាន្តខ្នាតអន្តរជាតិដែលរៀបចំអោយមានដួចកាស៊ីណូ សណ្ឋាគារខ្នាតផ្កាយប្រាំ និងភោជនីយដ្ឋាន។
តំបន់វប្បធម៌ខ្មែរក្រហម
តំបន់វប្បធម៌ខ្មែរក្រហមមានទីតាំងក្នុងទីរួមខេត្តស្រុងអន្លង់វែង ចំងាយ ១០០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តដោយនៅទីនោះជាទីតាំងផ្ទះរបស់តាម៉ុក។ តំបន់នេះបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនក្នុងការមកទស្សនានិងថតរូបរួបភាពសកម្មភាពដែលក្រុមខ្មែរក្រហមបានបន្សល់ទុក។
ទឹកធ្លាក់ចំប៉ី
ទឹកធ្លាក់ចំប៉ី ឫទឹកធ្លាក់ល្អាងតាថងមានចំងាយ ៣៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ដែលជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយមានផ្ទាំងថ្មទំហំ៥០០ម៉ែត្រការេ និងមានទឹកធ្លាក់សំរាប់ងួតទឹកលាងកំសាន្តបានជាមួយនិងផ្កាចំរុះពណ៌ពិសេសផ្កាអ័កគីដេ៕
Friday, February 11, 2011
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
 |
| រូបតំណាងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង |
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង គឺជាខេត្តដែលមានស្នាដៃខាងធ្វើឆ្នាំង ខ្អង និងសំភារះប្រើប្រាស់ផ្សេងៗដែលធ្វើពីដីឥដ្ឋក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំងមានចំងាយ៩១គីឡូម៉ែត្រតាមផ្លូវជាតិលេខ៥ និងមានក្រឡាផ្ទៃសរុប៥៥២១គីឡូម៉ែត្រការេ។
រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍សំខាន់ៗក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
 |
| រូបភាពផ្ទះបណ្តែតទឹក |
តំបន់ទេសសភាពបឺងទន្លេសាប
តំបន់ទេសសភាពបឺងទន្លេសាបមានទីតាំងទល់មុខផ្សារក្រោមដែលមានចំងាយ ១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្ត ដោយតំបន់នេះមានផ្ទះបណ្តែតទឹកជាច្រើនដែលសាង់សង់បណ្តែតតាមទឹកស្រក-ឡើង។
ភ្នំក្រាំងរមាស
 |
| ទិដ្ឋភាពភ្នំក្រាំងរមាសមើលពីចំងាយ |
ភ្នំក្រាំងរមាស ជារមណីដ្ឋានធម្មជាតិស្ថិតក្នុងចន្លោះឃុំស្រែថ្មី ឃុំស្វាយជ្រុំ ស្រុករលាប្អៀរ ដែលមានចំងាយ ១០៣គីឡូម៉ែត្រការេពីរាជធានីភ្នំពេញ។
 |
| ទិដ្ឋភាពដ៏ស្រស់របស់ភ្នំកង្រីមើលពីចំងាយ |
ភ្នំកង្រី រមណីដ្ឋានធម្មជាតិ និងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយស្ថិតក្នុងស្រុកកំពង់លែង ដែលមានចំងាយ ១៤គីឡួម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។ ភ្នំនេះមានរួបរាងដូចជារូបរាងស្ត្រីម្នាក់កំពុងដេកផ្កាប់មុខ និងមានសក់វែងរសាយធ្លាក់មកខាងមុខដែលតាមរឿង ប្ញទ្ធីសែន នាងកង្រី គឺនាងកង្រីបានផ្តេកផ្តួលខ្លួនស្រែកហៅប្ញទ្ធីសែន៕
Subscribe to:
Posts (Atom)