ពេលបាយថ្ងៃត្រង់មិនបានញុំាឲ្យពេញមាត់ អង្គុយធ្វើការបណ្តើរឈ្លានបណ្តើរ មិត្តភ័ក្តិរួមការងារជាមួយគ្នាក៏ឈ្លានដែរ។
ប្រហែលជាម៉ោងប្រមាណជា៤យើងក៏បានចួលលុយគ្នាទិញចេកជៀនអស់ប្រាំមួយពាន់ប្រាំមួយរយ អង្គុយញុំាទល់មុខគ្នាហើយមើលរឿងកំប្លែងឈប់ធ្វើការតែម្តងទៅ។
ញុំាចេកជៀនរួចបានប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកក៏នឹកឃើញកន្លែងញុំាសាច់គោអាំងមួយកន្លែងដែលគេបញ្ចុះតំលៃ៣០%ក៏គិតហៅគ្នាទៅក្រោយពេលការងារបន្តទៀត។
ដើរហៅគេពេញមួយ office គ្មាននរណាទៅមួយសោះ បើ ទោះជាពីរនាក់ក៏ទៅដែរម៉ោងប្រមាណ៧ យើងបានទៅដល់ហាងសាច់គោអាំងដោយម្នាក់ជិះម៉ូតូគ្មានភ្លើងគ្មានស៊ីញ៉ូ ម្នាក់ទៀតជិះកូនកង់។
គ្មានកន្លែងអង្គុយទេបង ពីរនាក់ឈរចាំកន្លែងអង្គុយជាង ១០នាទីទើបមានកន្លែងអង្គុយ ពេលចូលទៅដល់យើងបានហៅកាម៉ង់គេ សាច់គោបីចាន ក្រលៀនបីចាន អង្គរពីរដប (ម្នាក់ចេះផឹក ម្នាក់ទៀតផឹកតែមួយដប់ស្រវឹងហើយ)។
អង្គុយញុំាសាច់គោនិងក្រលៀនខ្លែមអង្គរមើលតុគេមួយៗគ្មាននរណាអង្គុយពីរនាក់សោះព្រោះហាងគេបញ្ចុះតំលៃដល់ទៅ៣០%។
ពេលគិតលុយទៅផ្ទះវិញមិត្តភ័ក្តិជិះកួនកង់ដែលផឹកតែមួយដប់ស្រវឹងបានលើកកង់ជិះជាមួយមិត្តភ័ក្តិជិះម៉ូតូគ្មានភ្លើងគ្មានស៊ីញ៉ូប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។
ពេលគេបញ្ចុះតំលៃគួរតែទៅគ្នាច្រើនបានល្អលើកក្រោយឈប់ឲ្យមិត្តភ័ក្តិជិះកង់មកទៀតហើយបើទោះជាផ្ទះនៅជិតយ៉ាងណាក៏ដោយ យ៉ាប់ឌុបណាស់លោកបងអើយ ម៉ូតូគ្មានភ្លើងគ្មានស៊ីញ៉ូផង៕
No comments:
Post a Comment